Η εβδομάδα μπροστά μας (13-19 Ιουν. 2021), λέγεται των αγίων Πατέρων και είναι η Ζ΄ εβδομάδα από το Πάσχα. Μέχρι την Παρασκευή εορτάζεται η Ανάληψη. Θα έχουμε:
- Την Κυριακή, 13-6-2021, εορτή των αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ώρα 7.00-10.00 π.μ., Θεία Λειτουργία.
- Την Παρασκευή, 18-6-2021, απόδοση (κλείσιμο) της εορτής της Αναλήψεως, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία.
- Την Παρασκευή απόγευμα, 18-6-2021, ώρα 6.30-8.00 μ. μ. περίπου, Εσπερινός Ψυχοσαββάτου και μνημόνευση των κεκοιμημένων.
- Το Ψυχοσάββατο, 19-6-2021, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία.
- Κάθε απόγευμα, ώρα 7.00-8.15 μ. μ., γίνεται Εσπερινός-Μικρό Απόδειπνο-Χαιρετισμοί.
(Λόγω του υγειονομικού περιορισμού ως προς τον αριθμό των εκκλησιαζομένων, κάθε εβδομάδα τελούνται στην ενορία μας αρκετές Θείες Λειτουργίες (3 αυτή την εβδομάδα), ώστε όλο και περισσότεροι ενορίτες να έχουν δυνατότητα εκκλησιασμού και Θείας Κοινωνίας).
Η Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε στη Νίκαια της Μικράς Ασίας το 325 μ. Χ., με πρωτοβουλία του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου, κατόπιν εισηγήσεως πολλών επισκόπων της Εκκλησίας. Σκοπός της ήταν να αντιμετωπίσει το μεγάλο ζήτημα που ανέκυψε με τη διδασκαλία του Αρείου, πρεσβυτέρου της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας. Ο Άρειος δίδασκε ότι ο Χριστός δεν ήταν πραγματικός υιός του Θεού, αλλά δημιούργημα. Είχε επομένως αρχή και άρα υπήρξε εποχή που ο Χριστός δεν υπήρχε. Δεν ήταν δηλαδή συνάναρχος, ισότιμος και ομοούσιος με τον Πατέρα.
Έτσι τέθηκε το λεγόμενο χριστολογικό ζήτημα. Η Εκκλησία έκαμε μεγάλους αγώνες για να διασφαλίσει την παραδεδομένη από τους αποστόλους πίστη και διδασκαλία για το πρόσωπο του Χριστού, την ορθή Χριστολογία. Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά δημιούργημα του Θεού (έστω το πρώτο και τελειότερο που έλεγε ο Άρειος), εμείς δεν έχουμε καμμιά δυνατότητα σωτηρίας. Όλα τα δημιουργήματα, άγγελοι και άνθρωποι, έχουν ύπαρξη και ζωή μόνο από τον Θεό. Κανένα δεν υπάρχει αφ’ εαυτού. Και διακρατούνται σε ύπαρξη και ζωή, μόνο εφόσον η ζωοποιός ενέργεια και χάρη του Θεού συνεχίζει να τους μεταδίδει τη ζωή. Κανένα δημιούργημα δεν μπορεί να διασφαλίσει από μόνο του τη ζωή, τη συνέχειά του και την αιώνια ύπαρξή του. Αν ο Θεός αποστρέψει το πρόσωπό του από αυτά, τα πάντα «ταραχθήσονται». Αν αφαιρέσει την πνοή ζωής που τους έδωσε, «εκλείψουσι και εις τον χουν αυτών επιστρέψουσι». Βυθίζονται αυτομάτως στην ανυπαρξία.
Πολύ περισσότερο, κανένα δημιούργημα δεν μπορεί να μεταδώσει τη ζωή σε άλλο δημιούργημα. Γι’ αυτό ο Θεός δεν χρησιμοποίησε κάποιον άλλον, άνθρωπο ή άγγελο, για να σώσει το ανθρώπινο γένος από τον θάνατο. Έστειλε μόνο τον Υιό του. «Ουκ άνθρωπος, ουκ άγγελος, αλλ’ αυτός ο Κύριος έσωσας ημάς, δόξα σοι»! Δεν είναι μέσα στις δυνατότητες κανενός να σωθεί από μόνος του ή να σώσει κάποιον άλλον. Οι τρόποι των κτισμάτων είναι ατελέσφοροι. «Εψεύσθη πάλαι Αδάμ και Θεός επιθυμήσας ου γέγονε». Μόνος ο Θεός, όντας αυτοζωή και πηγή ζωής, μπορεί να μεταδώσει ζωή. Γι’ αυτό άλλωστε μας έπλασε, κινούμενος αποκλειστικά από αγάπη, για να μας κάνει κοινωνούς της δικής του πλούσιας ζωής, όχι από κάποια ανάγκη δική του. Εκείνος τα έχει όλα, είναι «ανενδεής», δεν του λείπει τίποτε για να του το δώσουμε εμείς. Και εν συνεχεία, μετά την αποτυχία μας, έρχεται ο ίδιος να μας επαναφέρει στην εδεμική παραδείσια κατάσταση. «Άνθρωπος γίνεται (ο) Θεός, ίνα θεόν τον Αδάμ απεργάσηται».
Έτσι, μόνο αν είναι Θεός ο Χριστός, μπορεί να μας ζωοποιήσει ξανά από τον θάνατο, να μας αναστήσει, να μας κάνει νέα δημιουργήματα, να γίνουμε «καινή κτίσις». Και όντως ο Χριστός έδειξε με την Ανάστασή του, ότι είναι «Θεός αληθινός, εκ Θεού αληθινού». Έδειξε ότι είναι γνήσιος «Υιός, μονογενής», από την ουσία του Πατέρα γεννημένος, «ομοούσιος», όχι κτίσμα όπως εμείς. Σε τίποτε κατώτερος από τον Πατέρα. Υπήρχε πάντοτε με τον Πατέρα και θα υπάρχει αιώνια. Συνάναρχος και συναΐδιος. Γι’ αυτό και μόνο «εν Χριστώ», στο όνομά του σωζόμαστε. «Ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία. Ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν… εν ω δει σωθήναι ημάς». Απλά και μόνο, επειδή είναι Θεός.
Καλή εβδομάδα!
