Η εβδομάδα του Πάσχα ή Διακαινήσιμος εβδομάδα (3-8 Μαΐου 2021), έχει αρκετές εορτές και επίσης μετατίθενται σε αυτήν οι μεγάλες εορτές που είχαν πέσει μέσα στη Σαρακοστή. Έτσι, τη Διακαινήσιμο εβδομάδα θα έχουμε τις εξής Θείες Λειτουργίες:
- Τη Δευτέρα του Πάσχα, 3-5-2021, εορτή των αγίων Τιμοθέου και Μαύρας και μετάθεση της εορτής του αγίου Γεωργίου.
- Την Τρίτη του Πάσχα, 4-5-2021, εορτή των αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, της αγίας Πελαγίας και μετάθεση της εορτής του αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστού.
- Την Τετάρτη του Πάσχα, 5-5-2021, εορτή της αγίας Ειρήνης και του αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης.
- Την Παρασκευή του Πάσχα, 7-5-2021, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής.
- Το Σάββατο του Πάσχα, 8-5-2021, εορτή του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και του οσίου Αρσενίου του Μεγάλου.
Ώρα των Λειτουργιών για όλη τη Διακαινήσιμο εβδομάδα: 7.00-9.45 π. μ.
(Λόγω του υγειονομικού περιορισμού ως προς τον αριθμό των εκκλησιαζομένων, κάθε εβδομάδα τελούνται στην ενορία μας αρκετές Θείες Λειτουργίες (5 αυτή την εβδομάδα), ώστε όλο και περισσότεροι ενορίτες να έχουν δυνατότητα εκκλησιασμού και Θείας Κοινωνίας).
Η εβδομάδα του Πάσχα (Διακαινήσιμος) λογίζεται ως μία ημέρα, ως προέκταση της λαμπροφόρου ημέρας του Πάσχα. Ονομάζεται και λευκή εβδομάδα, επειδή τη νύχτα της Αναστάσεως, κατά τη διάρκεια της πασχαλινής Λειτουργίας, βαπτίζονταν οι κατηχούμενοι και, ως νεοφώτιστοι, φορούσαν όλη την εβδομάδα λευκό χιτώνα. Όλη την εβδομάδα του Πάσχα καταλύουμε εις πάντα, δηλ. τρώμε από όλα τα φαγητά (κρέας, γαλακτερά κ. λ π.).
Η Ανάσταση του Χριστού είναι το συγκλονιστικότερο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία, το γεγονός που σηματοδοτεί τον αναπροσανατολισμό και την αναστροφή της πορείας του ανθρώπου από τον θάνατο προς την ζωή. Μέχρι τότε ο άνθρωπος γεννιόταν με προοπτική θανάτου. Η ζωή του είχε ημερομηνία λήξεως. Ο άνθρωπος μπορεί με τη σταδιακή συσσώρευση γνώσης και πείρας να λύσει όλα του τα προβλήματα, εκτός από τον θάνατο. Ο θάνατος δεν είναι απλώς βιολογικό γεγονός, αλλά μυστήριο που έλκει την αρχή του στο γεγονός της αμαρτίας. «Η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και διά της αμαρτίας ο θάνατος». Δεν νικιέται με μόνα τα φυσικά μέσα.
Ο Χριστός, ως αναμάρτητος και, συνεπώς, μη υποκείμενος σε θάνατο, επιλέγοντας εκούσια να πεθάνει, ήταν ο μόνος που μπορούσε να νικήσει τον θάνατο. Μόνο η Ανάσταση του Χριστού καταργεί τον θάνατο και δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να γεννιέται στο εξής με προοπτική ζωής χωρίς τέλος. Ο βιολογικός θάνατος, που θα συμβαίνει ακόμη για ένα διάστημα και θα εκλείψει οριστικά μετά τη Δευτέρα Παρουσία («έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος»), γίνεται πλέον γεγονός δευτερεύον, μια προσωρινή κοίμηση, ένας ύπνος που δεν είναι τέλος και καταστροφή του ανθρώπου. Ο θάνατος του Χριστού μετέτρεψε σε ύπνο τον θάνατο των ανθρώπων.
Γιατί όμως δεν καταργήθηκε και ο βιολογικός θάνατος αμέσως; Η Ανάσταση του Χριστού δεν ενεργεί με τρόπο μαγικό και αναγκαστικό πάνω σε όλους, παρά μόνο σε όσους επιλέγουν συνειδητά και ελεύθερα να την αποδεχθούν. Σε όλους λοιπόν τους ανθρώπους θα δοθεί προθεσμία επίγειας ζωής, ως στάδιο δοκιμασίας και επιλογής. Όλοι θα περάσουν από τον θάνατο. Ακόμα και η Παναγία, αν και επέδειξε «υπερβάλλουσαν καθαρότητα» και νίκησε τους νόμους της φύσεως, όμως «μιμουμένη τον ποιητήν και Υιόν» της, υποκύπτει «τοις της φύσεως νόμοις» και αποθνήσκει, για να συναναστηθεί εν συνεχεία με τον Υιό της.
Όλοι οι εξ Αδάμ θα περάσουμε το στάδιο δοκιμής, καλούμενοι να αποδεχθούμε ή να απορρίψουμε το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού ως αιώνια προοπτική για τη ζωή μας. Όποιος επιλέγει να πιστεύει «εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς», θα έχει τη δυνατότητα να νικήσει τον θάνατο: «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν».
Χριστός Ανέστη!
