Πριν λίγες μέρες η Ε.Ε ( ναι αυτή η Ένωση που οι κυρίαρχες δυνάμεις της κλέβανε μάσκες η μία από την άλλη στα αεροδρόμια ) πήρε την πολιτική απόφαση να έχουμε επανεκκίνηση της τουριστικής δραστηριότητας με την Ελλάδα να γίνεται τόπος προορισμού για εκατομμύρια τουρίστες για άλλη μια χρονιά.
Με μια υποκριτική διπρόσωπη πολιτική επιβάλλουν ακόμη και με τη βία την πειθαρχία σε όλες τις πλατείες της Ευρώπης στο όνομα της προστασίας από το κορονοιό και ανοίγουν το δρόμο στα μονοπώλια του τουριστικού κλάδου προκειμένου να διαμορφώσουν όρους ανανέωσης της κερδοφορίας τους (χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα μέτρα για τις αεροπορικές εταιρείες) , με ταυτόχρονο μοίρασμα της φτώχειας ειδικά στους λαούς που δέχονται τα τουριστικά κύματα.
Στο καπιταλιστικό σύστημα η ξεκούραση και η αναψυχή των ανθρώπων δεν είναι παρά ένα εμπόρευμα όπως όλα τα άλλα . Δεν είναι δικαίωμα κεκτημένο. Αφορά πρωτίστως αυτούς που έχουν την οικονομική δυνατότητα να το αγοράσουν. Άρα όταν εμείς μιλάμε για τουρισμό μιλάμε για το δικαίωμα όλων των λαών σε αυτόν και ειδικά των ανθρώπων του μόχθου, της νεολαίας και των απόμαχων της δουλειάς. Είναι ένα εμπόρευμα που διακινείται στα πλαίσια μια άγριας κατάστασης , γιατί την ίδια ώρα που σκυλοπνίγονται στη Μεσόγειο δίπλα ανέμελα και στην ίδια θάλασσα παρέχονται πολυτελέστατες παροχές στους επισκέπτες… που διαθέτουν το χρήμα για αυτό
Το λεγόμενο εμπόρευμα του «τουρισμού» το δημιουργούν οι εργαζόμενοι και το εμπορεύονται τα αφεντικά με το μεγάλο ποσοστό του κέρδους να καρπώνεται από τα κυρίαρχα στρώματα των ξενοδόχων και των εταιρειών του κλάδου. Παρόλα αυτά οι εργαζόμενοι του τουριστικού κλάδου είναι η κινητήρια δύναμη, όπως ήταν οι υγειονομικοί στα νοσοκομεία, οι ντελιβεράδες στην εστίαση, οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι εργάτες γης και οι εργαζόμενοι στον αγροτοδιατροφικό κλάδο όλο αυτό το διάστημα της πανδημίας.
Τα τελευταία χρόνια πάνω από 120 δις ήταν τα κέρδη του τουριστικού κλάδου ο οποίος συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο σε λίγα χέρια , ενώ ξεπερνούν τα 22 δις ευρώ τα κέρδη της περσινής χρονιάς και όλα αυτά με το πιο φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό χωρίς πανδημία. Οι εργαζόμενοι του κλάδου το το βιώνουν με το 7 στα 7 χωρίς ρεπό , με καταστρατήγηση συμβάσεων εργασίας και πολλές φορές και εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτοί είναι όπως είπα πριν η κινητήρια δύναμη, και παρόλο που οι ηγεσίες των σωματείων τους κινούνται σε φιλοεργοδοτική κατεύθυνση δεν έχουν καλεστεί στη σημερινή συζήτηση. Αυτό δείχνει άλλωστε και το προσανατολισμό της δημοτικής αρχής.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση με κυρίαρχο στοιχείο τις φοροαπαλλαγές και την επιδότηση ευέλικτων μορφών εργασίας από το κρατικό κουρβανά (και ο Ευρωπαϊκός κρατικός κουρβανάς είναι), είναι μέτρα που κάποιοι τα ονειρεύονταν χρόνια.
Ανανεώνουνε με λίγα λόγια τη δυνατότητα κερδοφορίας του τουριστικού κεφαλαίου στη χώρα με ακόμη πιο φθηνό επιδοτούμενο εργατικό δυναμικό και με ένα μεγάλο ποσοστό εργαζομένων στο κάδο της ανεργίας για να παραμένουν μονίμως θύματα εκβιασμού όσοι βρίσκουν μια δουλειά.
Η κυβέρνηση παίρνει μέτρα για το κυρίαρχο μοντέλο τουρισμού.
Μεγάλα φαραωνικά ξενοδοχεία και έργα (σαν τη μαρίνα), συγκέντρωση δραστηριοτήτων, καθετοποίηση των πάντων, βίλες και διάφοροι πολυτελέστατοι χώροι που ο λαουτζίκος τους θαυμάζει στα δελτία ειδήσεων και στις life style εκπομπές των καναλιών.
Σε αυτή τη τάση οι μικροεπιχειρηματίες του κλάδου στην εστίαση, στο εμπόριο και στα καταλύματα μακροπρόθεσμα θα χτυπηθούν για αυτό καλό είναι να μην κάνουν κοινό μέτωπο με τα κυρίαρχα στρώματα του τουριστικού κεφαλαίου αλλά να κοιτάξουν να συγκροτήσουν κοινά μέτωπα με τα πληττόμενα στρώματα της πολιτικής που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.
Για μας υπάρχει εναλλακτικό μοντέλο, το μοντέλο του ήπιου οικοτουρισμού σε καταλύματα αυτοτελή φθηνά (ακόμη και παλιά αναπαλαιωμένα σπίτια) όπου ο επισκέπτης θα βιώνει την εμπειρία της άμεσης επικοινωνίας με τους κατοίκους της περιοχής
Άλλη μορφή είναι ο αγροτουρισμός (όχι με καλάθια αγροτικών προϊόντων στις ρεσεψιόν των ξενοδοχείων) αλλά με στόχο την ανάδειξη όλου του φυσικού μας πλούτου υποταγμένου σε μια λογική πολιτιστικής ανταλλαγής, με τους αρχαιολογικούς χώρους απαλλαγμένους από το φαγοπότι που στήνεται γύρω τους.
Άρα ο τουρισμός , η δυνατότητα να κάνουν και οι Πρεβεζάνοι τουρισμό αλλά και ο σχεδιασμός του τουρισμού στη περιοχή πρέπει να αποτελεί συλλογική απόφαση των τοπικών κοινωνιών των μικρών επιχειρήσεων και των εργαζομένων, χωρίς αυτούς που συγκαταλέγονται στα κυρίαρχα κοινωνικά στρώματα του τουρισμού και όσους επιβιώνουν γύρω από αυτούς. Εδώ μπαίνει ζήτημα δημοκρατίας γιατί δεν μπορεί να είναι οι θύτες μαζί με τα θύματα σε κοινές επιτροπές για το καλό του τόπου που θέλουν κάποιοι να στήσουν, για να χαϊδέψουν τα αυτιά ενός κόσμου που αγωνιά για την επιβίωσή του.
Απέναντι στο κυρίαρχο μοντέλο του τουρισμού αντιπαραθέτουμε ένα τουρισμό με βασικό κριτήριο την δημιουργική ανάδειξη των δημόσιων αγαθών , του περιβάλλοντος, των λιμανιών, του αιγιαλού και τα δασών ενάντια στη καταλήστευσή και την πλήρη εκμετάλλευσή τους που επιβάλλει η λογική του κέρδους και επιταχύνεται από τους δύο νόμους που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ , τον λεγόμενο αναπτυξιακό και τον τελευταίο περιβαλλοντοκτόνο νόμο του Χατζηγάκη εν μέσω πανδημίας . Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την έκτακτη κατάσταση βάζει επιπλέον χέρι στο περιβάλλον και την εργασία…
Σήμερα η συζήτηση που γίνεται σε όλη τη χώρα είναι το πώς θα μείνουν όρθια τα μεγάλα συμφέροντα του κλάδου με οποιοδήποτε κόστος σε βάρος της εργασίας και του περιβάλλοντος.
Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή η νεοφιλελεύθερη «μονοκαλλιέργεια» της τουριστικής λεγόμενης ανάπτυξης, που πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα με τη συγκεντροποίηση των άλλων κλάδων και τις ιδιωτικοποιήσεις, πάντα θα παρασιτεί σε βάρος της κοινωνίας , θέλει να παίρνει χωρίς να δίνει , θέλει να αρπάζει το πλούτο όταν έχει τουριστική κίνηση αλλά να φορτώνει τη χασούρα στην εργαζόμενη πλειοψηφία….
Τελειώνοντας
Λεφτά υπάρχουν και είναι αυτά που ξεκοκαλίζονται ως επιδοτήσεις από το κράτος και την Ε.Ε για τα λεγόμενα επενδυτικά σχήματα του τουριστικού κλάδου και αυτά που θα δοθούν για την αποπληρωμή του χιλιοπληρωμένου χρέους το οποίο πρέπει να διαγραφεί άμεσα (Ακόμα και τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα για τα οποία πανηγύριζε η κυβέρνηση πάνε για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους) . Να φορολογηθούν οι τράπεζες ,οι μεγαλοξενοδόχοι , οι εφοπλιστές και όλος ο συσσωρευμένος πλούτος με κατεύθυνση την εθνικοποίηση-κρατικοποίηση όλων των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.
Άμεσα ως ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας στηρίζουμε τον αγώνα:
Α) για ουσιαστική και γενναία ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας που θα έχει πλέον να διαχειριστεί πολλαπλάσιο πληθυσμό λόγω τουρισμού
Β) για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας
Γ) για κατάργηση της εκ περιτροπής και ανασφάλιστης εργασίας και την εφαρμογή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζόμενους στο τουρισμό-επισιτισμό. Να επαναπροσληφθούν όλοι όσοι βγήκαν στο 800άρι, να ενεργοποιηθεί και να ενισχυθεί με προσωπικό η επιθεώρηση εργασίας.
Δ) για ταμείο ανεργίας για όλους τους εποχικούς παλιούς και νέους χωρίς όρους και προϋποθέσεις
Ε) για πλήρη ασφαλιστική-υγειονομική κάλυψη όλων
Στ) για κάλυψη των ενσήμων για όσους συμπληρώνουν το 2020 τα ένσημά τους για τη σύνταξή τους
Ζ) για τόνωση του επισιτισμού , των ενοικιαζόμενων δωματίων και κάμπιγκ με πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού και κίνητρα αναψυχής για τους μισθωτούς και τη νεολαία της χώρας.
Η) για προγράμματα τουριστικής ανταλλαγής και αλληλοενίσχυσης με τις βαλκανικές χώρες που έχουν τον ίδιο και μικρότερο αριθμό κρουσμάτων
Θ) για προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας περιουσίας με συνεχής ελέγχους
ΥΓ. Μιας και διαφημίσατε το Μονολίθι αυτές τις μέρες καλό είναι και αυτός που πάει για μπάνιο να βρίσκει ένα κάδο απορριμμάτων , να βρίσκει χώρο από τα χορτάρια για να κατέβει στην αμμουδιά και να μονοδρομηθούν μετά από μελέτη κομμάτια του δρόμου….Ευχαριστώ
