Πρέβεζα, 26.01.2025
Τους τελευταίους δύο περίπου μήνες έχουμε γίνει μάρτυρες και ταυτόχρονα οι περίοικοι «δέκτες» ενός έργου ακατανόητου ως προς τη σύλληψη, χρησιμότητα -σκοπιμότητα και σφόδρα αντιαισθητικού ως προς το κάλλος του, τουλάχιστον ως προς την πρώτη φάση υλοποίησής του.
Ο λόγος για τον ποδηλατό-Τ-ρομο, όπως τον βάφτισα εξαιτίας της εμφανούς επικινδυνότητας των στηθαίων διαχωριστικών που χρησιμοποιούνται σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, τα οποία τοποθετήθηκαν στη μέση, σχεδόν, του υπάρχοντος (και κατά μεγάλο ποσοστό) κατεστραμμένου οδοστρώματος εντός αστικού ιστού στην περιοχή του πρώην Πεδίου Βολής Παντοκράτορα, καθώς και στην περιοχή του Αισθητικού Δάσους Μονολιθίου, των Κάμπινγκ έως Mango που έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των κατοίκων – και όχι μόνο – ενάντια στο έργο.
Η προ ημερών απάντηση του κ. Περιφερειάρχη και του τοπικού κ. Αντιπεριφερειάρχη μέσω των Μ.Μ.Ε., προφανώς για να διασκεδάσουν τις αντιδράσεις, ήταν πως η κατασκευή του έργου είχε γνωστοποιηθεί πολύ νωρίτερα. Δεν γνωρίζω πως επικοινωνήθηκε το έργο αυτό και θεωρώ πως κανένας πολίτης δεν γνώριζε. Θα σταθώ μόνο στο γεγονός πως, σύμφωνα με τον κο Περιφερειάρχη, ήταν ενήμερες οι παρατάξεις του Περιφερειακού Συμβουλίου, επομένως και οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Πρέβεζας. Αυτομάτως γεννώνται αρκετά ερωτήματα: Πώς μπόρεσαν να συναινέσουν σε αυτή την εξέλιξη οι περιφερειακοί μας σύμβουλοι; Ήταν πλήρως ενήμεροι; Ενημέρωσαν, ως όφειλαν, την τοπική κοινωνία για το έργο;
Ας περάσουμε τώρα στα του έργου:
Δεν είμαι μηχανικός, αλλά, με βάση την κοινή λογική, η πορεία ενός τέτοιου έργου – κατά την άποψή μου – έχει τα εξής βήματα, προκειμένου να κριθεί ασφαλές και πλήρες:
Επιδιόρθωση και διαπλάτυνση υφιστάμενου δρόμου κυκλοφορίας Ι.Χ. – δημιουργία επαρκών πεζοδρομίων στις δύο πλευρές του – ξεχωριστή χάραξη ποδηλατοδρόμου με υλικά διαφορετικά της ασφάλτου – καλαισθησία υλικών.
Κανένα από τα παραπάνω βήματα δεν φαίνεται να έχει ακολουθηθεί στο υπό κατασκευή έργο. H δικαιολογία ήταν πως μόνο ποδηλατόδρομος εντάχθηκε σε έργο Ε.Σ.Π.Α., εξασφαλίστηκαν συγκεκριμένα κονδύλια, οπότε αυτό το έργο παρέχεται στους πολίτες…
(Η ίδια περίπου δικαιολογία δίνεται σχεδόν πάντα σε σπασμωδικά και χωρίς ένταξή σε μια συνολική παρέμβαση έργα που σχεδιάζονται ή πραγματοποιούνται…)
Η αποδόμηση αυτής της δικαιολογίας είναι εύκολη ξεκινώντας με το ερώτημα, γιατί δεν εντάχθηκε η ολική ανάπλαση του οδικού δικτύου σε αντίστοιχα προγράμματα, συνεχίζοντας με το πώς εγκρίθηκε αυτή η χάραξη εντός αστικού ιστού και αισθητικού δάσους και καταλήγοντας με τον αν έχουν προβλεφθεί δαπάνες για τη μελλοντική συντήρηση του υπό κατασκευή έργου.
Ερχόμαστε και στη σκοπιμότητα του έργου, στα οφέλη που θα αποκομίσει η περιοχή, στο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Ποια μελέτη έγινε πάνω στην οποία βασίστηκε η απόφαση κατασκευής ποδηλατοδρόμου; Διαπιστώθηκε πως υπάρχει τέτοια άνοδος του ποδηλατικού τουρισμού στα παράλια της Ηπείρου που να αιτιολογεί την ανάγκη κατασκευής του συγκεκριμένου ποδηλατοδρόμου; Μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έγινε; H σταθερότητα και συντήρηση του έργου δίπλα στο κύμα του Μονολιθίου και των άλλων παραλιών έχει εξασφαλιστεί; Η δασική και αρχαιολογική υπηρεσία έχουν συναινέσει για το έργο;
Ερωτήματα που έγιναν και αγνοήθηκαν από την περιφερειακή μας αρχή; Δεν έγιναν καν; Μπορούν να προστεθούν και νέα ερωτήματα επί του έργου, όπως γιατί δόθηκε προτεραιότητα στην κατασκευή ποδηλατοδρόμου αντί για τη διαπλάτυνση και εκσυγχρονισμό των Ε.Ο. Πρέβεζας – Ηγουμενίτσας και Πρέβεζας – Ιωαννίνων, οι οποίες χρόνο με το χρόνο στενάζουν όλο και περισσότερο τους καλοκαιρινούς μήνες με ουρές χιλιομέτρων από πολίτες και τουρίστες που θέλουν να επισκεφτούν στα παράλια της Πρέβεζας. Έτσι αντιλαμβάνονται την προώθηση του τουριστικού προϊόντος της περιοχής και την ασφάλεια των οδικών μετακινήσεων;
Εδώ υπεισέρχεται και μια άλλη παράμετρος: Η έλλειψη διάθεσης για αγώνα και για κινητοποιήσεις από τους πολίτες, λόγω αισθήματος ματαίωσης, καθώς και η αποθάρρυνση προσφυγής στη δικαιοσύνη, λόγω χρονοβόρων διαδικασιών και οικονομικού κόστους, οδηγούν στην μη ενημέρωση και σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών για πραγματοποιούμενες παρεμβάσεις, στην άνευ λογοδοσίας διαχείριση πόρων, στην εγκατάλειψη της συντήρησης ή αναβάθμισης περιοχών, στην ασυδοσία και την ελέω Θεού Αρχή… Ουσιαστικά οδηγούν σε ένα αδιέξοδο τους πολίτες προεκλογικά και σε ένα χάσμα μεταξύ των εκλογέων και των εκλεγμένων μετεκλογικά…
Σε αυτή την περίπτωση βέβαια την ευθύνη την έχουμε πρώτα οι πολίτες που πρέπει να στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων κάθε φορά, καθώς μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να παραδίδουμε την εξουσία της αντιπροσώπευσής μας στα σωστά χέρια.
Με εκτίμηση,
Γεώργιος Μάστορας
Κάτοικος Περιοχής
