Όταν τελειώνουν οι κάμερες και οι “αντιπαραθέσεις” για το θεαθήναι, οι παρατάξεις του κ. Γεωργάκου και του κ. Νίτσα μιλούν την ίδια γλώσσα: τη γλώσσα της πολιτικής που φορτώνει τα βάρη στις πλάτες των δημοτών.
Η ψήφιση του νέου κανονισμού καθαριότητας, με πρόστιμα-φωτιά και τη λογική “ο ρυπαίνων πληρώνει”, αποδεικνύει πως όσοι ορκίζονται στην «ανάπτυξη» εννοούν τα κέρδη των λίγων – όχι τις ανάγκες των πολλών.
Ακολουθεί η ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Δήμου Πρέβεζας:
Για άλλη μία φορά, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 29/10/2025 αποκαλύφθηκε η στρατηγική σύμπλευση ανάμεσα στην παράταξη του δημάρχου και την «Ανάπτυξη Τώρα».
Μετά από μία ανούσια (όπως αποδείχθηκε και στη συνέχεια) φραστική αντιπαράθεση η παράταξη του κ. Νίτσα… υπερψήφισε την εισήγηση του δημάρχου κ. Γεωργάκου για τον νέο κανονισμό καθαριότητας.
Ο νέος κανονισμός καθαριότητας προβλέπει διπλασιασμό και τριπλασιασμό των προστίμων για τις παραβάσεις, ενώ διακηρυγμένο στόχο του αποτελεί η συμμόρφωση με τις αρχές «ο ρυπαίνων πληρώνει» και «πληρώνω όσο πετάω».
Δεν εκπλήσσει κανέναν η σύμπλευσή τους. Άλλωστε στελέχη των δύο παρατάξεων που αντιπαρατίθενται «για τα μάτια του κόσμου» στο δημοτικό συμβούλιο, βρίσκουν στέγη στα ίδια πολιτικά κόμματα που υπηρετούν την αντιλαϊκή πολιτική, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση καταψηφίσαμε τον κανονισμό καθαριότητας αναδεικνύοντας ότι η φιλοσοφία του δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την πολιτική διαχείρισης των αποβλήτων, πολιτική που εξασφαλίζει πακτωλό κερδών στα κατασκευαστικά μονοπώλια – ιδιοκτήτες των εργοστασίων επεξεργασίας (π.χ. στην περιοχή μας η ΤΕΡΝΑ) αλλά και στους εργολάβους που δραστηριοποιούνται στη μεταφορά των απορριμμάτων. Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» αποτελεί τον μηχανισμό προκειμένου να μεταφέρεται τοκόστος στις πλάτες του λαού, είτε μέσω των δημοτικών τελών είτε μέσω των προστίμων,προκειμένου να γεμίζουν τα ταμεία τους οι κάθε λογής «ΤΕΡΝΑ». Ταυτόχρονα αναδείξαμε πως η συμμόρφωση των πολιτών με τις ορθές πρακτικές διαχείρισης των οικιακών αποβλήτων δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα τιμωρητικών πολιτικών και εξοντωτικών προστίμων, αλλά προϋποθέτει ένα διαφορετικό πλαίσιο διαχείρισης των αποβλήτων όπου γνώμοναςθα είναι οι λαϊκές ανάγκες, ο σεβασμός στο περιβάλλον, στη δημόσια υγεία, στους φυσικούς πόρους και όχι η επιχειρηματική κερδοφορία.
