Τετάρτη, 24 Απριλίου 2024, 1:14

Κοσμάς Κοψάρης, Hable con ella, una película dirigida por Pedro Almodóvar, κριτική της ταινίας

Αναμφίβολα, το σύμπαν Almodóvar είναι πολυεδρικό και πολυεπίπεδο. Βασικό χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης ταινίας είναι το απόν σώμα. Η κεντρική πλοκή διαρθρώνεται γύρω από άτομα που ουσιαστικά έπαψαν πια να υπάρχουν ύστερα από τραγικά ατυχήματα που τους οδήγησαν στο θάνατο ή στο κώμα. Υπάρχει, ωστόσο, κάποιο στοιχείο που ακόμη καθιστά την κάθε υπόσταση να μένει αγκυροβολημένη στην επιθυμητή της ύπαρξη.

Οι τέσσερις πρωταγωνιστές της ταινίας ακροβατούν σε μια μετέωρη κατάσταση που ούτε τους αφήνει να εκφραστούν ελεύθερα, αλλά ούτε τους διαγράφει οντολογικά. Ως συμβιβαστική λύση για κάθε περίπτωση επιλέγεται η σιωπή. Οι ήρωες σταδιακά αποκόβονται από τον έξω κόσμο, συγγενείς και φίλους. Πάντοτε ο Almodóvar παρουσίαζε με τρόπο πρωτοποριακό τις γυναίκες, αλλά στην προκειμένη περίπτωση εκείνο που τον διακρίνει είναι ότι σμιλεύει τη θηλυκότητα μέσα από την αντρική οπτική.

Οι δύο άντρες πρωταγωνιστές της ταινίας έχουν τόσο περίπλοκη και μπερδεμένη ψυχολογία όσο και οι δύο γυναίκες. Εκφράζουν ένα έντονο συναισθηματισμό και μια ιδιαίτερη ευαισθησία που τους φέρνει κοντά στις δύο βασικές ηρωίδες. Ο ευγενικός και ομιλητικός νοσοκόμος Benigno αναπτύσσει μια βαθιά φιλία με τον κλειστό και μοναχικό δημοσιογράφο Marco. Η υπόθεση της ταινίας ενώνει τους δύο αυτούς άντρες μέσα από την τραγωδία δύο γυναικών, της ταυρομάχου Lydia και της Alicia, χορεύτριας μπαλέτου, όντας και οι δύο σε πλήρη εξάντληση λόγω της κατάστασης κώματος στην οποία έχουν περιέλθει για μεγάλο διάστημα.

Η ανικανότητα των δύο γυναικών να αντιδράσουν και να πάρουν αποφάσεις ενέχει ένα σημαντικό συμβολισμό. Πριν η Lydia τραυματιστεί σοβαρά από έναν ταύρο 500 κιλών, ενώ βρισκόταν στο αμάξι, ο σύντροφός της Marco, την εμπόδιζε να μιλήσει για παραπάνω από μια ώρα, ενώ εκείνη ήθελε να του εξομολογηθεί ότι δεν ήθελε να είναι πια μαζί του. Αυτό το φίμωμα ελευθερίας υποδηλώνει την έλλειψη ελεύθερης έκφρασης των γυναικών σε ένα ανδροκρατούμενο κόσμο.

 Η επιθυμία της ποτέ δεν πρόκειται να εκπληρωθεί ώστε να διεκδικήσει τον πραγματικό έρωτα για κείνη γιατί μετά το κώμα δεν θα ανακτήσει ποτέ ξανά τις αισθήσεις της, εξ ου και η τραγικότητά της. Ο Marco για εβδομάδες θα μιλά στη Lydia, παρόλο που βρίσκεται πια σε κωματώδη κατάσταση, σαν να είναι ακόμη παρούσα και να έχει πλήρη συνείδηση.

Θα μάθει τελικά από τον πρώην σύντροφο της Lydia, όταν εκείνος την επισκεφτεί στην κλινική, ότι αυτή είχε ήδη αποφασίσει να επιστρέψει σε εκείνον. Οι άντρες ανακοινώνουν τις αποφάσεις της, αλλά αυτή είναι πλέον απούσα. Η Alicia έπεσε σε κώμα ύστερα από ένα τροχαίο ατύχημα μια βροχερή μέρα. O Benigno που έμενε απέναντι από τη σχολή χορού της Alicia, τώρα έχει μετατραπεί στο νοσοκόμο που κυριολεκτικά βρίσκεται κοντά της μέρα και νύχτα.

Με τα έξοχα αφηγηματικά flashback του Almodóvar αποκαλύπτονται οι πραγματικές προθέσεις του Benigno. Στο παρελθόν παρενοχλούσε την Alicia, περνώντας μέρες ολόκληρες παρακολουθώντας την να προπονείται στο χορό, ακολουθώντας την μια φορά ως το σπίτι της, επιδιώκοντας ένα ραντεβού με τον πατέρα της, που είναι ψυχίατρος, μόνο και μόνο για να έχει την ευκαιρία να εισέλθει στον κόσμο της.

Τέσσερα  χρόνια μετά το ατύχημα της, θα την περιποιείται συνεχώς, θα της κάνει μασάζ, θα της κόβει τα μαλλιά, θα την λούζει, θα την χτενίζει, θα της μιλά ακατάπαυστα για το ποια ταινία είδε το προηγούμενο βράδυ, αδιαφορώντας για το αν εκείνη θα ήθελε να ακούσει όλο αυτό το παραλήρημα αν ξυπνούσε από το κώμα. Η μεγαλύτερη ασέλγειά του είναι όταν θα την βιάσει, παρόλο που εκείνη βρίσκεται σε κώμα, γεγονός που θα τον οδηγήσει αργότερα στη φυλακή και οι τύψεις του θα τον κάνουν να αυτοκτονήσει, περιερχόμενος σε μια ακόμη συμβολική για την ταινία κατάσταση ακινησίας.

 Ο Marco δεν του αποκάλυψε ποτέ ότι η Alicia επανήλθε στον κόσμο των ζωντανών. Αργότερα, εκείνος θα τη γνωρίσει και θα έρθουν κοντά, άρα οι δύο ήρωες βυθίζονται στη σιωπή και οι δύο τη σπάνε. Εξαιρετική ταινία, με πλήθος συμβολισμών σχετικά με το που αρχίζει και το που τελειώνει η ελευθερία ενός ανθρώπου. Το ζήτημα είναι ένας άντρας να μην μιλάει ακατάπαυστα σε μια γυναίκα αλλά να περιμένει να ακούσει και τη φωνή της.

Δρ. Κοσμάς Κοψάρης, κριτικός κινηματογράφου.

Προηγούμενο Άρθρο

Η Γκόλφω Νικολού έκοψε την πίτα της και μοίρασε δεκάδες δώρα (video-pics)

Επόμενο Άρθρο

«Ένας γιός» από την Κινηματογραφική Λέσχη

Μπορεί να σας ενδιαφέρει...