Σάββατο, 20 Απριλίου 2024, 8:13

Κοσμάς Κοψάρης, Πυρετός στο αίμα, σκηνοθεσία του Ελία Καζάν, κριτική της ταινίας

Αξίζει να ξαναδείτε την συγκεκριμένη ταινία που η πλοκή της ουσιαστικά περιπλέκεται γύρω από τον υπέροχο στίχο του Wordsworth: «Splendour in the grass», από το ποίημά του: «Ode: Intimations of Immortality from Recollections of Early Childhood».  Ο βασικός θεματικός άξονας του ποιήματος σχετίζεται με την βαθιά περισυλλογή του ποιητικού υποκειμένου σχετικά με το τι χάνει ή τι κερδίζει αντίστοιχα στον χρόνο που κυλά αμείλικτα. Οι βιωματικές εμπειρίες στο Wordsworth εδράζονται στο πόνο της φθοράς και της απώλειας, γεγονός που πυροδοτεί μια έντονη διάθεση φιλοσοφικού αναστοχασμού και ανάλογης εσωτερικής εξομολόγησης.

Αντίστοιχα, οι δύο ήρωες, αποδίδονται τραγικά στην αναπαράσταση μιας τραυματικής εφηβείας κηλιδωμένης από τις επιταγές της ηθογραφίας του άκαμπτου χωροχρόνου. Δραματικό φόντο η αμερικανική επαρχία λίγο πριν την κρίση του ’29, δυο έφηβοι, ο Μπαντ και η Ντίνι, ερωτεύονται σφοδρά, ποθώντας έντονα σεξουαλικά ο ένας τον άλλο. Τα στερεότυπα, ωστόσο, δεν τους αφήνουν να ζήσουν την ερωτική τους ζωή, ακριβώς όπως την επιθυμούν, η οποία εγκλωβίζεται μόνο σε καυτά φιλιά. Η Ντίνι είναι έτοιμη να ανατρέψει τα πάντα, όχι, όμως, ο Μπαντ, ο οποίος φοβάται το κοινωνικό στίγμα και την κατακραυγή που θα υποστεί η αγαπημένη του αν προχωρήσει σε προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις, όπως η αδερφή του.

Στην ταινία εναλλάσσεται η αστική καταπίεση της συμβατικής λογικής, αντιπαρατιθέμενη στην ιλιγγιώδη ορμητικότητα του πρωτόγονου σεξουαλικού ενστίκτου. Η αχρονικότητα της λιβιδινικής επιθυμίας συγκρούεται με την ιστορικότητα που εκπροσωπούν οι εκπολιτισμένες νόρμες. Το απότοκο η τρέλα ως δραματική απόρροια της διαρκούς απώθησης των εσώτερων επιθυμιών εξισωμένων με την επιζητούμενη στόχευση διεκδίκησης της αυτοπραγμάτωσης, συνθλίβοντας τα οδοφράγματα των προβαλλόμενων ταμπού.

Εκπληκτική η ερμηνεία της Γουντ η οποία με λιτότητα τραγικότητας, χωρίς υποκριτικές επιτηδεύσεις, στοιχειώνει τον θεατή με την καθηλωτική γοητεία της ερμηνείας της. Η ταινία συνιστά μια sui generis ελεγειακή ποιητική μυθολογία με ρεαλιστικές προεκτάσεις σχετικά με τις αποπνικτικές διακλαδώσεις της σεξουαλικής καταπίεσης και ενοχοποίησης στην ζωή των ανθρώπων, με τον παρεπόμενο κίνδυνο του ψυχικού ολέθρου να ενεδρεύει κάθε στιγμή στην αναμονή του αλλιώτικου και της τελεσφόρησης,  που, ωστόσο, ποτέ δεν θα έρθουν…..

Δρ. Κοσμάς Κοψάρης, κριτικός


Ακολουθήστε το onprevezanews.gr στο Facebook και στο Instagram

Διαβάστε πρώτοι τις ειδήσεις στο Google News


 

Προηγούμενο Άρθρο

Τέλος οι μάσκες από την 1η Ιουνίου – Καταργείται το πιστοποιητικό εμβολιασμού έως τις 31/08 – Χωρίς self test η επιστροφή στα σχολεία

Επόμενο Άρθρο

55 χρόνια πριν…………..τον Απρίλη του 1967, τυπώθηκε το ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΒΗΜΑ «οργανο του συλλογου σπουδαστων νομου πρεβεζης»

Μπορεί να σας ενδιαφέρει...