Το σήριαλ του παραλιακού ποδηλατόδρομου της Πρέβεζας φαίνεται πως βαδίζει ολοταχώς προς το φινάλε του, και μάλιστα χωρίς happy end. Οι καθυστερήσεις, οι αλλαγές χάραξης και οι κακές συνεννοήσεις απειλούν να αφήσουν το έργο στα χαρτιά, αφού ο κίνδυνος απένταξης από τη χρηματοδότηση είναι πλέον κάτι παραπάνω από ορατός.
Για πρώτη φορά δημόσια, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης αναγνώρισε το πρόβλημα, δηλώνοντας στο Περιφερειακό Συμβούλιο:
«Κοντεύουμε να χάσουμε το έργο. Ο ποδηλατόδρομος δεν έχει προχωρήσει και υπάρχουν διαφορές με τον ανάδοχο».
Η παραδοχή αυτή ήρθε με αφορμή ακόμη μία παράταση που δόθηκε για την προμήθεια εξοπλισμού. Με άλλα λόγια: χρόνος χάνεται, το έργο βαλτώνει και η υπομονή εξαντλείται.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ήρθαν και οι πρώτες φθινοπωρινές βροχές να αποκαλύψουν τις αδυναμίες: στο Μονολίθι εμφανίστηκαν βράχια που καθιστούν το σημείο επικίνδυνο. Ο Περιφερειάρχης, όμως, αντί να ανησυχήσει, απάντησε με την ελαφρότητα που πλέον χαρακτηρίζει όλη αυτή την ιστορία:
«Σιγά τα λάχανα… Βγήκαν και πέντε βράχια για όσους έχουν ωραία μάτια. Εδώ κινδυνεύουμε να χάσουμε το έργο και θα ασχολούμαστε με τα βράχια;»
Η ατάκα αυτή δεν ήταν απλά ατυχής· ήταν προσβλητική για τους κατοίκους και όσους θέλουν να δουν το έργο να ολοκληρώνεται με σοβαρότητα και όχι με προχειρότητες.
Στο ίδιο μήκος κύματος, εμφανίστηκε και ο πρώην πρόεδρος της Κοινότητας Μύτικα, Νίκος Ντίτσος, ο οποίος έσπευσε με σχόλιό του να κάνει για ακόμη μια φορά «πλάτες» στην Περιφερειακή Διοίκηση:
«Το Μονολίθι είναι στον Μύτικα και εμείς το θέλουμε το έργο να γίνει στο χωριό μας… Εσείς τι λόγος σας πέφτει με το χωριό μας;»
Λυπάμαι, αλλά εδώ δεν μιλάμε για… οικογενειακό κτήμα, ούτε για κληρονομιά ή προίκα κοινοτήτων. Οι παραλίες είναι δημόσιος χώρος, ανήκουν σε όλους και η πρόσβαση σε αυτές δεν μπαίνει σε τοπικά “σύνορα”. Αντί, λοιπόν, ο κ. Ντίτσος να σηκώνει ασπίδα για τον Περιφερειάρχη, θα ήταν προτιμότερο να αξιοποιήσει τις γνωριμίες του στην Περιφέρεια για να φροντίσει τα πραγματικά προβλήματα του χωριού του.
Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να θυμίσει στον Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Πρέβεζας την υπόσχεση που έδωσε το 2019 για την ανακατασκευή του καμπαναριού στην εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών, που κατέρρευσε στους σεισμούς. Υπόσχεση που, όπως τόσες άλλες, έμεινε στα λόγια. Αυτά είναι τα καθημερινά ζητήματα που χρειάζονται λύση, και όχι τα μεγάλα έργα-φαντάσματα που δεν θα φέρουν τίποτα ουσιαστικό στον Μύτικα, πέρα από… πολιτικές εντυπώσεις.
Η απάντηση του κ. Ντίτσου σε σχόλιο – τοποθέτηση του Φίλιππου Ξέρα στο Facebook, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Ανάμεσα σε όσους πήραν θέση, ήταν και ο επικεφαλής του Περιφερειακού συνδυασμού «Κοινό των Ηπειρωτών» Γιάννης Στέφος, που υπενθύμισε πως το έργο αφορά όλους και δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.
Το συμπέρασμα είναι πικρό αλλά ξεκάθαρο: η Περιφέρεια παίζει με τον χρόνο και την υπομονή των πολιτών, οι τοπικοί παράγοντες σιωπούν ή κάνουν πλάτες, και το μόνο που προχωράει είναι οι δικαιολογίες. Ο ποδηλατόδρομος της Πρέβεζας κινδυνεύει να μείνει μνημείο αποτυχίας και να θυμίζει σε όλους πως όταν οι ευθύνες μπαίνουν κάτω από το χαλί, οι πολίτες πληρώνουν το κόστος.
