Ο νόμος για το 6ήμερο που έφερε η κυβέρνηση των «αρίστων» αφορά σε 330000 επιχειρήσεις. Σήμερα έχουν ξεκινήσει ήδη την προσπάθεια εφαρμογής του 6ήμερου ακόμα και επιχειρήσεις πέρα από αυτές για τις οποίες δήθεν έγινε η ρύθμιση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τηλεφωνικές εταιρείες και ο τομέας της πληροφορικής. Είναι δεδομένο ότι η προσπάθεια των επιχειρήσεων για εφαρμογή του 6ήμερου θα αυξηθεί κατά πολύ το επόμενο διάστημα.
Η 6ήμερη εργασία αφορά άμεσα (άρθρο 25) όλα τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις «συνεχούς λειτουργίας με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών». Επομένως αφορά την πλειοψηφία των βιομηχανικών κλάδων (τρόφιμα-ποτά, ενέργεια, μέταλλο κα).
Αφορά επιπλέον και όλες τις επιχειρήσεις «που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά είναι δυνατόν να λειτουργούν κατά τις ημέρες Δευτέρα έως και Σάββατο, επί είκοσι τέσσερις (24) ώρες, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, σε «εξαιρετικές περιπτώσεις», κατά τις οποίες η επιχείρηση παρουσιάζει «απρόβλεπτα ιδιαίτερα αυξημένο φόρτο εργασίας». Με το κόλπο των «εξαιρετικών συνθηκών», η 6ήμερη βδομάδα μπορεί να επεκταθεί στα λιμάνια, τις μεταφορές, τα τηλεφωνικά κέντρα, στις φορτοεκφορτώσεις και τις εταιρείες logistic κ.α.).
Με την αθλιότητα αυτή συμβάσεις και ωράρια πάνε περίπατο μπροστά στο μέγιστο κέρδος. Η ανεργία θα φουντώσει καθώς η εργοδοσία θα μπορεί να ξεζουμίζει χωρίς όριο τους σημερινούς εργαζόμενους!
Κυβέρνηση και εργοδοσία – έχοντας επιβάλει τη μέγγενη της ακρίβειας και της αδυναμίας να ζήσουν οι εργαζόμενοι, δίνουν «διέξοδο» στους εργαζόμενους την αποδοχή του 6ήμερου για «αύξηση του εισοδήματος». Την ίδια ώρα αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης ενώ εγκωμιάζουν την συνέχιση της εργασίας από 180.000 συνταξιούχους γιατί οι πενιχρές συντάξεις δεν αρκούν.
Τεράστια είναι η ευθύνη του κυρίαρχου εργοδοτικού συνδικαλισμού ο οποίος αντί να ανοίγει μέτωπο με αυτά διευκολύνει την εφαρμογή τους – «με διαπραγματεύσεις για τους όρους της εφαρμογής τους».
Εργαζόμενη/ε
Η εφαρμογή του 6ήμερου υποθηκεύει το μέλλον της εργασίας και των όρων ζωής συνολικά της εργατικής τάξης. Μας θέλουν σκυφτούς και υποτακτικούς να δουλεύουμε με μεσαιωνικούς όρους «ήλιο με ήλιο». Επιστρέφει την εργασία και τον εργάσιμο χρόνο πολλά χρόνια πίσω. Απογειώνει την εκμετάλλευση της εργασίας. Υποθηκεύει το χρόνο των εργαζόμενων στην υπηρεσία του εργοδότη. Τον μετατρέπει σε σύγχρονο σκλάβο.
Ο δρόμος για τη βελτίωση των αμοιβών και της ζωής μας δεν είναι η αποδοχή του 6ήμερου. Με την αποδοχή και γενίκευσή του θα ακυρωθούν και οι όποιες «προσαυξήσεις».
Οι εργαζόμενοι έχουμε μόνο μία δυνατότητα για να βελτιώσουμε πραγματικά τη ζωή μας: Να διεκδικήσουμε από τον πλούτο που εμείς παράγουμε. Να πάρουμε από τα κέρδη των εργοδοτών που απογειώνονται μέρα με τη μέρα, την ώρα που εμείς εξαθλιωνόμαστε και πνιγόμαστε από την ακρίβεια και την αύξηση του κόστους για τα βασικά κοινωνικά αγαθά. Να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο και τον κλεμμένο χρόνο! Ανάγκη και δυνατότητα των καιρών είναι οι ριζικές αυξήσεις στους μισθούς παράλληλα με την μείωση των ωρών δουλειάς.
Για αυτό:
Καμιά εφαρμογή του 6ήμερου, της εγκυκλίου για την μη προσμέτρηση του χρόνου προετοιμασίας ως εργάσιμου χρόνου και των αντιλαϊκών Νόμων Γεωργιάδη και Χατζηδάκη και των προβλέψεων της Ψηφιακής Κάρτας.
Μείωση των ωρών εργασίας και των χρόνων συνταξιοδότησης. 5νθήμερο 6ωρο 30ωρο. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους!
– Πραγματικές αυξήσεις. Κανένας μισθός και σύνταξη κάτω από 1200 ευρώ Για να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. ΣΣΕ εργασίας που να καλύπτουν τις ανάγκες μας και να επιστρέφουν τον κλεμμένο από την εργοδοσία πλούτο που παράγουμε.
Απειθαρχία και αγώνα για να μην εφαρμοστούν και να καταργηθούν οι νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη και όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στην ελαστική δουλειά.
Όχι στο νέο «Πρόγραμμα Σταθερότητας» που προετοιμάζουν η Ε.Ε και οι κυβερνήσεις για το 2025
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ –ΑΝΕΡΓΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
