Η υγειονομική κρίση που μαίνεται εδώ και δύο μήνες αναδεικνύει τη σημασία του δωρεάν και δημόσιου συστήματος υγείας για την κοινωνία αλλά και τις τεράστιες ελλείψεις με τις οποίες αναγκάζεται να λειτουργήσει. Ελλείψεις σε κτιριακές υποδομές (φορεία και ράντζα μετά από γενική εφημερία) σε εξοπλισμό αλλά κυρίως σε προσωπικό. Οι ελλείψεις στο ΕΣΥ υπολογίζονται περίπου 30.000 με το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών να είναι στους νοσηλευτές και στις νοσηλεύτριες..
Οι νοσηλευτές/τριες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά οποιουδήποτε συστήματος υγείας. Οι ελλείψεις σε νοσηλευτές αποτελούν διαχρονικά δομικό πρόβλημα της λειτουργίας του ΕΣΥ. Χωρίς επαρκές προσωπικό, με αναλογίες νοσηλευτή / ασθενή κάτω από τα όρια ασφαλείας, η περίθαλψη των ασθενών εξαθλιώνεται κατακόρυφα επειδή πολύ απλά ο/η νοσηλευτής/τρια δεν προλαβαίνει να εργασθεί με ασφάλεια απέναντι στον ασθενή αλλά και να είναι ασφαλής ο/η ίδιος/α. Η υποστελέχωση, το εξοντωτικό κυκλικό ωράριο (απόγευμα-πρωϊ-νύχτα) κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας και ο αυξημένος νοσηλευτικός φόρτος εργασίας είναι οι βασικές αιτίες που οδηγούν στη μόνιμη υπερκόπωση και στο σύνδρομο burnout. Αυτό είναι ένα μόνιμο, χρόνιο, διαρκές πρόβλημα σε ένα ΕΣΥ τα τελευταία 30 χρόνια , όπου σταδιακά ανεβαίνει ο μέσος όρος ηλικίας του νοσηλευτικού προσωπικού.
Οι νοσηλευτές/τριες υπομένουν σιωπηλά και στωικά δυστυχώς αυτήν την πολιτική των προσλήψεων με το σταγονόμετρο, της υποστελέχωσης, των χαμηλών μισθών και της μη ένταξης στα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Ωστόσο, δεν τρέφουν καμία ελπίδα στις ψεύτικες υποσχέσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) που πουλάνε παραμύθια για «μαζικές προσλήψεις, ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά», και τα εξαγοράζουν πάντα με ψήφους στις εκλογές και με συναίνεση στις εξοντωτικές πολιτικές των μνημονίων (παλιών και νέων), της χρόνιας λιτότητας και των περικοπών. Υπάρχει και άλλος δρόμος απάντησης όμως, και περνάει μέσα από την οργάνωση και τη συλλογική διεκδίκηση μιας άλλης καλύτερης αξιοπρεπούς ζωής. Καλούμε νοσηλευτές/τριες να αγωνιστούν για:
- Μαζικές προσλήψεις νοσηλευτών, με μόνιμες σχέσεις εργασίας (Τέρμα στον θεσμό των συμβασιούχων και επικουρικών )
- Ασφαλείς αναλογίες νοσηλευτών / ασθενών στις κλινικές / Επείγοντα / ΜΕΘ
3. 4η βάρδια στο 24ωρο / Εξάωρες βάρδιες για όλους με γενναία αύξηση των αποδοχών
4. 1 νυχτερινή βάρδια / εβδομάδα – Όχι πάνω από 4/μήνα. Δύο ελεύθερα σαββατοκύριακα εκτός δουλειάς στον κάθε νοσηλευτή - Δημοκρατία στο πρόγραμμα εργασίας και εργατικός έλεγχος στη διεύθυνση των νοσοκομείων.. Να καταργηθεί ο διαχωρισμός «παλιού-νέου» .
- Ενιαία Πανεπιστημιακή Νοσηλευτική Σχολή, 4ετούς φόιτησης για όλους. Παράλληλα να οργανωθούν προγράμματα εξομοίωσης, συναρτώντας και τα έτη κλινικής εμπειρίας, για όσους το επιθυμούν
7. Άμεση Ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά για τους/τις Νοσηλευτές/τριες.
Ο αγώνας για αυτά τα αιτήματα περνάει με αυτοοργάνωση των νοσηλευτών στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας , με αγώνα μέσα από Γενικές Συνελεύσεις σε σύγκρουση με τις κυβερνήσεις και τις διορισμένες διοικήσεις τους στα νοσοκομεία, οι οποίες θεωρούν τα νοσοκομεία φέουδα.
Δεν έχει κανείς αμφιβολία ότι μέσα στην επερχόμενη διπλή υγειονομική-οικονομική κρίση η κυβέρνηση (όπως και οι προηγούμενες) , οι διορισμένες διοικήσεις (όπως και οι προηγούμενες ) θα προσπαθήσουν να φιμώσουν και να τσακίσουν κάθε οργανωμένη φωνή αποκάλυψης των αντιλαϊκών σχεδίων τους. Σε αυτή τη λογική και κατεύθυνση εντάσσονται οι τελευταίες «κρίσεις» στο νοσοκομείο, εν μέσω πανδημίας, οι οποίες πρέπει άμεσα να ανακληθούν και να γίνει διενέργεια κρίσεων όπως προτείνει ο σύλλογος εργαζομένων στο νοσοκομείο Πρέβεζας, δηλαδή με βάση το νόμο και όχι με βάση τη πολιτική και συνδικαλιστική στάση του κάθε νοσηλευτή ή της κάθε νοσηλεύτριας.
Παρεμβάσεις –Συσπειρώσεις – Κινήσεις δημοσίου Πρέβεζας
