Ο Σύλλογος Γυναικών Πρέβεζας μαζί με τα σωματεία ΟΤΑ, Νοσοκομείου, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Συνταξιούχων ΙΚΑ, Συνταξιούχων ΟΑΕΕ και τον Εμπορικό Σύλλογο Πρέβεζας πραγματοποίησαν εκδήλωση την Τετάρτη 9 Μάρτη στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας, τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Τον χώρο κοσμούσαν ταμπλό με φωτογραφίες που απεικόνιζαν την ιστορική διαδρομή του γυναικείου κινήματος που διεκδικούσε ανά τα χρόνια τα δικαιώματα των γυναικών ανά τον κόσμο, αλλά και φωτογραφίες που φανερώνουν την φρίκη που βιώνουν οι μητέρες πρόσφυγες καθώς και τους αγώνες των σύγχρονων γυναικών στη χώρα μας.
Την εκδήλωση άνοιξε η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Πρέβεζας Μαρία Τζίμα καταδικάζοντας στην απαράδεκτη ιμπεριαλιστική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία και συνολικότερα τα σχέδια που εκτυλίσσονται στην περιοχή τόσο από την πλευρά της Ρωσίας όσο και από την πλευρά των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια. Σχέδια τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τους λαούς, το αντίθετο μάλιστα. Είναι σχέδια που στόχο έχουν το ποια μερίδα του κεφαλαίου θα αρπάξει τη λεία που λέγεται ενέργεια, δρόμοι μεταφοράς και που οι λαοί, γυναίκες, άνδρες και παιδιά μετατρέπονται σε κατατρεγμένους από τον πόλεμο και που πληρώνουν με το αίμα τους. Αναφέρθηκε και στη στάση της Ελλάδας με την ενίσχυση των στρατιωτικών εξοπλισμών και ξεκαθάρισε πως το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, τα σωματεία, οι εργαζόμενοι, ο λαός πρέπει να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις και να απαιτήσουν καμία συμμετοχή στην επέμβαση στην Ουκρανία και σε καμία ξένη αποστολή, κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Αποκάλυψε πως η επίθεση που βιώνουν οι γυναίκες στη ζωή τους, η φτώχεια, η ανεργία, η βία, οι πόλεμοι έχουν κοινό παρονομαστή και είναι η ίδια η εκμεταλλευτική κοινωνία που καταδικάζει άνδρες και γυναίκες, είναι το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσεται και η γυναικεία ανισοτιμία.
Στη συνέχεια η κεντρική ομιλία έγινε από την Μαλεζά Ζήνα, μέλος του Συλλόγου Γυναικών Πρέβεζας και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Με αφορμή τον προβληματισμό σε σχέση με τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών όλο το προηγούμενο διάστημα, ανέπτυξε τις πλευρές σε σχέση με τη γυναικεία βία. Τόνισε πως το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα αποκαλύπτει όλα τα πρόσωπα της βίας κατά των γυναικών που κρύβουν οι εκμεταλλευτές του μόχθου μας, αλλά ταυτόχρονα φωτίζει κυρίως τη ρίζα της βίας κατά των γυναικών και οργανώνει την πάλη ενάντια σ’ αυτούς που την τρέφουν, ενάντια σ’αυτούς που τη γεννούν.
Η σεξουαλική βία και κακοποίηση, που φτάνει ακόμα και στο βιασμό ή τη δολοφονία αποτελεί σίγουρα την πιο ακραία, αποκρουστική και πιο χυδαία μορφή βίας, όμως δεν παύει να είναι ένα μόνο από τα πολλά πρόσωπα της βίας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου.
Γιατί οι γυναίκες είναι εκτεθειμένες στην ανασφάλεια και τη βία, που είναι:
η γυναικεία ανεργία, αλλά και η δουλειά ήλιο με ήλιο. Είναι η νέα βάρβαρη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, η νομοθέτηση της 10ωρης εργασίας με “ατομική συμφωνία” , η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, τα σπαστά ωράρια, η δουλειά με ημερομηνία λήξης και χωρίς δικαιώματα. Είναι η τεράστια επέκταση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων και της τηλεργασίας που με πολύ θράσος μας την πλασάρουν με το περιτύλιγμα της «ισορροπίας οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» και που κάνει τη ζωή μας κυριολεκτικά λάστιχο. Είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες σηκώνουν στους ώμους τους τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ, που σήμερα, τον 21ο αιώνα θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι κοινωνική υπόθεση και κύρια ευθύνη του κράτους και να λύνεται με επιστημονικά κριτήρια αξιοποιώντας όλη την υπάρχουσα επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο. Είναι το τσάκισμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και υπό τις οδηγίες του ΣΕΒ και των άλλων ευαγών ιδρυμάτων των μεγαλοεργοδοτών που έχει επιπτώσεις όχι μόνο στους μισθούς, αλλά συνολικά στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Το να σε ρωτάνε πριν καν πιάσεις δουλειά αν σκοπεύεις να κάνεις παιδί, να σε απολύουν όταν μένεις έγκυος. Το ότι όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα διατηρούν το αίσχος του να πρέπει να συμπληρώσεις 200 ένσημα τα τελευταία 2 χρόνια πριν τον τοκετό για να πάρεις επίδομα και άδεια μητρότητας. Αντίστοιχα κρατική βία και καταστολή είναι οι διώξεις και ο εκφοβισμός γυναικών συνδικαλιστριών που φυσικά δίνει αέρα στα πανιά των εργοδοτών να τη συμπληρώνουν και με δικά τους μέτρα, όπως οι απειλές, οι εκβιασμοί, ακόμα και ο ξυλοδαρμός. Πάνω σε αυτό το έδαφος αναπτύσσονται και τα αποτρόπαια περιστατικά βίας ακόμα και δολοφονιών των γυναικών γιατί είναι η κοινωνία τέτοια και το σύστημα της εκμετάλλευσης που τα γεννούν.
Τόνισε πως είναι υποκριτική και αποπροσανατολιστική η συζήτηση που ανοίγει η κυβέρνηση, τα άλλα κόμματα, τα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ γύρω από την πατριαρχεία ακριβώς για να κρύψουν την ταξική ρίζα του ζητήματος. Και κατέληξε πως το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα θα συνεχίσει τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες για να κατακτήσουν οι γυναίκες τη ζωή που έχουν ανάγκη.
Η εκδήλωση έκλεισε με συζήτηση πάνω στα ενδιαφέροντα ερωτήματα των παρευρισκόμενων.
Ακολουθήστε το onprevezanews.gr στο Facebook και στο Instagram
