Τον τελευταίο μήνα όπως και άλλοι πολλοί κάνω συχνούς περιπάτους στην πόλη και παρατηρώ.
Μιας και είναι άνοιξη προσέχω το πράσινο, δένδρα, λουλούδια, καλάμια, θάμνους.
Μπροστά στο Δημαρχείο είχαν φυτευτεί μανόλιες, σωστή επιλογή. Η μια, ακριβώς εμπρός από την είσοδο του Δημαρχείου έχει ξεραθεί, και δικαιολογημένα αφού ποτίζονται μόνο με την βροχή.
Στην παραλία επίσης, προς την πλευρά της θάλασσας, έχουν φυτευτεί από παλιά καλιστήμονες. Τώρα μπρος από το Δημαρχείο, στην ίδια σειρά φύτεψαν ελιές, και πιο κάτω είναι φυτεμένες αγγελικές. Θυμάμαι αρχικά όλη αυτή η σειρά είχε καλιστήμονες που ανθίζουν.
Στο χώρο μεταξύ Δικαστηρίων και πλατείας Ανδρούτσου είχαν φυτευτεί σφένδαμοι. Σήμερα μερικοί έχουν κοπεί, γιατί πιθανόν είχαν ξεραθεί, και φυσικό είναι αφού δεν έχει προβλεφθεί το πότισμά τους. Στο ίδιο σημείο άρχισαν να φυτεύουν πικροδάφνες.
Δίπλα στο Δικαστήριο έχουν φυτευτεί προύνοι που έχουν γύρει γιατί δεν έχουν υποστυλωθεί.
Κατά μήκος του στρατοπέδου Σολομού μέχρι τα λουτρά είχαν φυτευτεί Acer platanoides globosum, μια πολλή καλή επιλογή. Αρκετά από αυτά επιβίωσαν με μόνο το νερό της βροχής. Τα υπόλοιπα ξεράθηκαν και αντικαταστάθηκαν με πικροδάφνες.
Η ελιά δίπλα ακριβώς στο Μνημείο πεσόντων, εμπρός στο κάστρο του Αγίου Ανδρέα έχει ξεραθεί. Αλήθεια πόση προσπάθεια χρειάζεται για να ξεράνεις μια ελιά τουλάχιστον 15 χρόνων;
Οι κορμοί των δένδρων στην λεωφόρο Ειρήνης έχουν πάρει σουρεαλιστικά σχήματα λόγω των τεντών των καταστημάτων.
Στον ισόπεδο κυκλικό κόμβο στον δρόμο που οδηγεί από τον Φόρο προς την αντιπροσωπεία της Volkswagen, έχει πρόσφατα φυτευτεί ένα δεντράκι με μόνο στήριγμα ένα λεπτό καλαμάκι.
Αγωνίζομαι να βρω δένδρο με ευθύ κορμό. Σχεδόν όλα έχουν γύρει, αφού είναι αστήρικτα.
Τα πλατάνια παντού στην πόλη έχουν μείνει ακλάδευτα εδώ και χρόνια.
ΟΙ ευκάλυπτοι επίσης.
Ο κατ’ ευφημισμό ανθόκηπος στην Βρυσούλα έχει εγκαταλειφθεί.
Το δένδρο, το θάμνο, το λουλούδι δεν το φυτεύουμε και μετά το εγκαταλείπουμε. Θέλουν και αυτά φροντίδα, όπως κάθε ζωντανός οργανισμός.
Έχω περπατήσει, όπως άλλωστε και η πλειοψηφία των συμπολιτών μου σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα και σε πόλεις άλλων χωρών.
Πουθενά δεν έχω αντικρύσει τέτοια αναρχία και έλλειψη σχεδιασμού σχετικά με το πράσινο.
Δένδρα μεγάλα όπως πλατάνια και ευκάλυπτοι ακλάδευτα.
Δρόμους φυτεμένους με δένδρα διαφορετικά, που να μην δημιουργούν συστοιχίες.
Καλαμιές που να προβάλουν σε δημοτικούς δρόμους.
Δένδρα ξεραμένα δίπλα σε δημόσια μνημεία.
Δένδρα που στηρίζονται σε ένα καλαμάκι διαμέτρου ενός εκατοστού, αντί να στηρίζονται σε τρείς ξύλινους πασσάλους διαμέτρου 6-7 εκατοστών και τριγωνικά τοποθετημένους γύρω από το δένδρο που στηρίζουν.
Δένδρα που έχουν φυτευτεί χωρίς να έχει προβλεφθεί το πότισμά τους.
Διακρίνω έλλειψη πλάνου, προχειρότητα και κυρίως έλλειψη μερακιού.
Δεν επιθυμώ να εκληφθούν οι παρατηρήσεις μου αυτές σαν κριτική αλλά μάλλον σαν επισημάνσεις για την δημιουργία, από την γεωπονική υπηρεσία του Δήμου, ενός πλάνου για το πράσινο στην πόλη μας, που να έχει συνέχεια, συνέπεια και αποτελεσματικότητα για να περπατάμε στους δρόμους της πόλης μας και να χαιρόμαστε.
