Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, φίλοι και φίλες
Βρισκόμαστε ξανά για πολλοστή φορά εδώ μπροστά στη πύλη του νοσοκομείου, οι υγειονομικοί μαζί με εκπρόσωπους των εργαζομένων από άλλους κλάδους και απλοί πολίτες για να υπερασπίσουμε το αυτονόητο δικαίωμα όλων μας για ποιοτικές υπηρεσίες υγείας και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Από αυτό εδώ το βήμα ρωτάμε τη διοίκηση του νοσοκομείου, την 6η υγειονομική Περιφέρεια και το υπουργείο, ΓΙΑΤΙ;;;
Γιατί τόση εργοδοτική βία;
Γιατί τόση αυθαιρεσία;
Γιατί τέτοια εργοδοτική ανασφάλεια;;
Γιατί θα πρέπει οι υγειονομικοί, αυτοί οι “ήρωες με τις λευκές μπλούζες” όπως μας λέγατε να τρέμουμε κάθε τρεις ή έξι μήνες μήπως χάσουμε τη δουλειά μας με τη λήξη της σύμβασης ενώ καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες;
Γιατί θα πρέπει οι καθαρίστριες και οι φύλακες να τρέμουν μήπως έρθει και στο νοσοκομείο μας εργολάβος και τους αντικαταστήσει
Γιατί οι παρασκευαστές και οι τεχνολόγοι θα πρέπει να δουλεύουν με δεκάδες οφειλόμενα ρεπό;
Γιατί οι τραυματιοφορείς να είναι έρμαια της εκάστοτε διοίκησης;
Γιατί οι γιατροί του νοσοκομείου να κάνουν δια της βίας με εντέλλεσθε 10 και 11 εφημερίες το μήνα ή και παραπάνω και επιπλέον να πηγαίνουν σαν τους γυρολόγους και σε άλλα νοσοκομεία για εφημεριακή κάλυψη;
Γιατί να φτάνουμε μέχρι 67 για να πάρουμε σύνταξη από αυτή τη βαριά και ανθυγιεινή δουλειά;
Γιατί ενώ η ακρίβεια σπάει κόκκαλα ακόμη και σε βασικά αγαθά όπως το ρεύμα, τα καύσιμα και τα τρόφιμα οι μισθολογικές μας απολαβές έχουν μείνει στα του 2010;
Γιατί οι υγειονομικοί σε αναστολή να μην επιστρέψουν επιτέλους στη δουλειά τους την στιγμή που και το τελευταίο επιστημονικό φύλλο συκής έχει πέσει και κάθε επιχείρημα που τους κρατάει εκτός έχει καταρριφθεί
Γιατί με λίγα λόγια ενώ αποδεδειγμένα οι υγειονομικοί και οι δομές υγείας απέδειξαν τη μεγάλη τους χρησιμότητα μέσα στην πανδημία οι κυβερνήσεις από 2010 και μετά, υποβαθμίζουν συνέχεια τα νοσοκομεία και απαξιώνουν τους υγειονομικούς όπως με το πρόσφατο καθηκοντολόγιο που οι νοσηλευτές ΔΕ δεν λογίζονται καν ως νοσηλευτές αλλά ως βοηθοί απαξιώνοντάς τους.
Ποια είναι η αιτία αυτής της πολιτικής στάσης των τελευταίων χρονών;
Ποιο είναι το κοινό νήμα που ενώνει τα παραπάνω και τα κάνει μία ενιαία εικόνα;
Η γνώμη του συλλόγου μας αλλά και των συλλογικών μας οργάνων είναι πως για όλες τις κυβερνήσεις με προεξάχουσα τη σημερινή, η Υγεία λογίζεται σαν ένας οικονομικός βραχνάς που προσπαθούν να βγάλουν από επάνω τους. Σαν ένα κόστος που εμποδίζει την επιχειρηματική τους ανάπτυξη.
Γι αυτό βλέπουμε καθημερινά να επενδύονται εκατομμύρια ευρώ στην Πρέβεζα και δισεκατομμύρια στη χώρα σε πράσινες επενδύσεις, φωτοβολείται πάρκα, ανεμογεννήτριες, σε ψηφιακή μετάβαση και άλλα, ενώ για το νοσοκομείο της Πρέβεζας δεν περισσεύουν ούτε λίγα ευρώ να βαφτεί ένας τοίχος, να φτιαχτεί μια τουαλέτα, να πληρωθεί μία τραπεζοκόμα με λίγα ευρώ παραπάνω για την εργασία της.
Για εμάς δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα, είπε η κ. Γκάγκα όταν επισκέφτηκε το νοσοκομείο Πρέβεζας. Τη στιγμή που μεγάλες εταιρίες στην ενέργεια επιδοτούνται με δισεκατομύρια ευρώ από την Κυβέρνηση. Μέσα στην κοινωνία είμαστε και βλέπουμε ποιοι είναι αυτοί που δουλεύουν και ποιοί είναι αυτοί που εισπράττουν.
Συνάδερφοι και συναδέρφισσες
είναι διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης από 2019 ακόμη να υλοποιήσει την πολιτική των ΣΔΙΤ στα νοσοκομεία. Να καταργήσει τη μονιμότητα, πρώτα στους γιατρούς και μετά σε όλους, να φέρει επιχειρηματίες μέσα στα νοσοκομεία οι οποίοι θα προσφέρουν υπηρεσίες για ακριβά βαλάντια. Τα στατιστικά μιλάνε από μόνα τους
Πόσοι μόνιμοι υπάλληλοι υπηρετούσαν στο νοσοκομείο Πρέβεζας το 2009 και πόσοι σήμερα;
Πόσων ειδών εργασιακές σχέσεις υπήρχαν τότε και πόσες τώρα;
Ποιά η μέση ηλικία των εργαζομένων τότε και τώρα;
Για να δούμε τώρα ποια είναι τα πραγματικά αποτελέσματα για το νοσοκομείο Πρέβεζας αυτών πολιτικών που εφαρμόστηκαν και αν ωφελούν ή ζημιώνουν του ασθενείς
Κατ αρχάς η πετσοκομμένη κρατική χρηματοδότηση η οποία κάθε χρόνο μειώνεται δεν δίνει τη δυνατότητα ούτε συντήρηση του κτιρίου να γίνει. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι το νοσοκομείο να βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε μαύρα χάλια και να εξαρτόμαστε από την ελεημοσύνη “ευεργετών” για να φτιαχτούν τουαλέτες σε θαλάμους
Ο απαρχαιωμένος ιατροτεχνολογικός που είναι πολύ πίσω από τις σύγχρονες επιστημονικές δυνατότητες
Οι σοβαρότατες ελλείψεις προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες του νοσοκομείου. Ιατρική, νοσηλευτική, τεχνική και διοικητική.
Όλα τα τμήματα του νοσοκομείου σχεδόν έχουν σοβαρό πρόβλημα στελέχωσης σε ιατρικό προσωπικό το οποίο σε συνδυασμό με το γεγονός πως πολλοί γιατροί είναι σε προχωρημένη ηλικία δημιουργεί μια σοβαρή αβεβαιότητα για το μέλλον της δομής. Να πούμε για την παθολογική; Να πούμε για την χειρουργική; Να πούμε για την ορθοπεδική πού έχει μόνο δύο γιατρούς με προοπτική να γίνουν ένας; Για τους Ακτινολόγους; Τους αναισθησιολόγους για τους μαιευτήρες γυναικολόγους;
Να πούμε για την νοσηλευτική υπηρεσία που πολλά τμήματα κάνουν μονοβάρδια και που πολλοί νοσηλευτές κάνουν δύο ίσως και παραπάνω νύχτες τη βδομάδα με τις οποίες επιπτώσεις έχει αυτό στην υγεία τους, τη στιγμή που ο οργανισμός για την νοσηλευτική υπηρεσία φαίνεται να έχει πληρότητα σχεδόν 100% και που ενώ είναι περίπου 60 άτομα με συμβάσεις covid με ημερομηνία λήξης, το νοσοκομείο προκηρύσσει 4 μόνο μόνιμες θέσεις;
Να πούμε για τους εργαζόμενους στη σίτιση, φύλαξη και καθαριότητα που ζούνε κάθε τρεις μήνες με την αγωνία της ανεργίας;
Για τους εργαζόμενους στη τεχνική και την διοικητή υπηρεσία που δεν προλαβαίνουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα;
όλα τα παραπάνω το σωματείο εργαζομένων τα ανέδειξε με ποικίλους τρόπους, όπως με δεκάδες παρεμβάσεις στη διοίκηση, δεκάδες παρεμβάσεις στο κίνημα, στην τοπική διοίκηση, με αγωνιστικές πρωτοβουλίες, με άνοιγμα στην κοινωνία.
Το σωματείο μας δεν έβαλε ποτέ το συντεχνιακό του συμφέρον μπροστά από το συμφέρων των όλων των Πρεβεζάνων. Έβαλε πρωτίστως σε πρώτη προτεραιότητά του τον αγώνα για ποιοτικές υπηρεσίες υγείας σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, συντόνισε τη δράση με δεκάδες άλλα σωματεία και αγροτικούς συλλόγους, υπερασπίστηκε το δικαίωμα για πρόληψη και υγεία σε όλες τις πτυχές του κοινωνικού βίου των εργαζομένων. Απαίτησε υγειονομική θωράκιση στα σχολεία, στους μεγάλους χώρους δουλειάς που υπάρχουν υποτυπώδη, πολλές φορές και καθόλου, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, στα απομακρυσμένα χωριά της Πρέβεζας που ο ηλικιωμένος πληθυσμός τους είναι υγειονομικά αβοήθητος.
Ανοίχτηκε στην κοινωνία και μαζί με αυτή πετύχαμε μικρές και μεγαλύτερες νίκες. Αποφύγαμε, τη συνένωση προς το παρόν με όμορα νοσοκομεία,
Πετύχαμε να γίνει κοινή παραδοχή από όλους η ανάγκη για ανέγερση νέου νοσοκομείου στην Πρέβεζα
Βάλαμε ζητήματα ασφαλούς λειτουργίας του νοσοκομείου στην πανδημία και πετύχαμε μία σειρά από πράγματα όπως η κλινική covid που δημιουργήθηκε να είναι σε διακριτό κλειστό χώρο, αντίθετα με αυτό που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός
Βάλαμε ζητήματα μέτρων ατομικής προστασίας και κάτω από αγωνιστική πίεση τα κερδίσαμε έως ένα βαθμό
Για αυτό λοιπόν συνεχίζουμε το ίδιο δρόμο της οργανωμένης πάλης έχοντας στο πλευρό μας τα συνδικάτα της περιοχής τα οποία και καλούμε να δώσουμε μαζί αυτό το δίκαιο αγώνα.
Να εμπνευστούμε από τον αγώνα των εργαζομένων στην efood, στην cosco την ΛΑΡΚΟ, τη Μαλαματίνα και να μετατρέψουμε την πανεργατική απεργία στις 9 Νοεμβρίου σε νικηφόρο σταθμό για το εργατικό κίνημα της Πρέβεζας αλλά και της χώρας ολόκληρης
Απαιτούμε-Διεκδικούμε
- Να σταματήσει η εργοδοτική βία των εντέλλεσθε, των μετακινήσεων και των καθαιρέσεων
- Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και που συνέβαλλαν καθοριστικά στην στήριξη του Πρεβεζάνικου λαού στην πανδημία
- Να επιστρέψουν στην εργασία τους όλοι οι εργαζόμενοι σε αναστολή
- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
- Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης
- Επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού
- Ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα
- Ανέγερση νέου νοσοκομείου στην πόλη της Πρέβεζας
Ακολουθήστε το onprevezanews.gr στο Facebook και στο Instagram
Διαβάστε πρώτοι τις ειδήσεις στο Google News
