Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ του π. Δημητρίου Μπόκου
Ο Χριστός θεραπεύει τον παράλυτο που επί 38 ολόκληρα χρόνια βρισκόταν κατάκοιτος σε κάποια από τις πέντε στοές της κολυμβήθρας της Βηθεσδά. Στο τέλος του έδωσε τη συμβουλή: «Μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρον σοι τι γένηται». Μην αμαρτάνεις πια, για να μην πάθεις χειρότερα (Κυριακή του Παραλύτου). Ώστε ο παράλυτος είχε αρρωστήσει λόγω των αμαρτιών του;
Ναι! Και όχι μόνο αυτός. Το ίδιο συμβαίνει σε όλους μας. Ο Χριστός υποσημαίνει εδώ το τεράστιο πρόβλημα που επισώρευσε στο ανθρώπινο γένος η αμαρτία. Όταν ο άνθρωπος αποφάσιζε για πρώτη φορά να αφήσει τον Ρουβίκωνα πίσω του και να έλθει αντιμέτωπος με τον Θεό, διαρρηγνύοντας τη μέχρι τότε σχέση υπακοής του προς αυτόν, δεν φανταζόταν ποτέ τί ανεξέλεγκτο ασκό του Αιόλου άνοιγε πάνω από το κεφάλι του.
Η είσοδος της αμαρτίας επέφερε στην ανθρώπινη φύση, όχι την ποθητή θέωση, αλλά την παντοειδή φθορά και θνητότητα. Για ό,τι περνάμε, αιτία είναι η επιλογή μας. «Τα γαρ οψώνια της αμαρτίας θάνατος, το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος» (Ρωμ. 6, 23). Ο μισθός που δίνει η αμαρτία είναι ο θάνατος, ενώ το δώρο του Θεού είναι η αιώνια ζωή.
Η φθορά είναι οι ποικίλες ασθένειες, η γήρανση και ο θάνατος, αλλά και όλα τα άλλα παθήματα που καταπονούν ψυχικά και σωματικά τον άνθρωπο (πόλεμος, αδικία, φτώχεια, καταπίεση, στέρηση ελευθερίας, ποικιλότροπη εκμετάλλευση, παντοδαπά βασανιστήρια κ. λ. π.). Από την παντελή έλλειψη πόνου, λύπης και στεναγμού στην παραδεισιακή ζωή, ο άνθρωπος βρέθηκε στο πύρινο καμίνι της οδύνης, ψυχικής και σωματικής, με αποκορύφωμα τον θάνατο.
Τα τέκνα του Αδάμ και της Εύας, ακόμα και όσα σε προσωπικό επίπεδο δεν είναι εγκλωβισμένα στα πλοκάμια της αμαρτίας (τα μικρά παιδιά και οι άγιοι), διέρχονται, παρά ταύτα, όλα από τη σκοτεινή κοιλάδα της φθοράς και του θανάτου. Η ανθρωπότητα ολόκληρη, εκούσια ή ακούσια, στενάζει υπό το κράτος της αμαρτίας ή των δεινών που αυτή επισωρεύει.
Η καταστροφική επέκταση της αμαρτίας σε γενικό, πανανθρώπινο συλλογικό επίπεδο θα βρει απέναντί της τη δυναμική επέμβαση του Θεού σε τρεις περιπτώσεις.
Η πρώτη είναι μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων (τότε που το ανθρώπινο γένος αριθμούσε δύο μόνο ανθρώπους). Ο Θεός επεμβαίνει και επιτρέπει τον βιολογικό θάνατο του ανθρώπου, «ίνα μη το κακόν αθάνατον η». Για να μη ζει αιώνια ο άνθρωπος και, συνεπώς, αμαρτάνει αιώνια διαιωνίζοντας έτσι το κακό, ο Θεός επιτρέπει «την κράσιν και μίξιν ταύτην και τον άλυτον τούτον δεσμόν (της ψυχής και του σώματος) αποτέμνεσθαι και διαλύεσθαι». Να χωρίζεται η ψυχή από το σώμα.
Η δεύτερη δυναμική επέμβαση του Θεού έναντι του συλλογικού κακού είναι ο κατακλυσμός που έγινε επί των ημερών του Νώε, επειδή οι άνθρωποι, πλην οκτώ ψυχών, είχαν γίνει σάρκες, το φρόνημά τους ήταν εντελώς χοϊκό και υλικό.
Η τρίτη επέμβαση του Θεού αναμένεται ακόμη. Θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του, κατά την οποία θα επέλθει το τέλος του κόσμου υπό τη μορφή που τον γνωρίζουμε. Θα επισυμβεί, όταν οι άνθρωποι, πλην ολἰγων, φτάσουν σε πλήρη αποστασία από τον Θεό και ολοκληρωτική προσκύνηση του διαβόλου και των οργάνων του.
Αλλά και ενδιαμέσως ο Θεός επεμβαίνει πολλάκις εναντίον της αμαρτίας, αδιαλείπτως μεν στην προσωπική ζωή του κάθε αμαρτωλού, ενίοτε δε σε μερικό συλλογικό επίπεδο (καύση Σοδόμων και Γομόρρων, βαβυλώνεια αιχμαλωσία Ισραηλιτών, καταστροφή της Ιερουσαλήμ και κάθε τόπου που καταντά «κατοικητήριον δαιμονίων και παντός πνεύματος ακαθάρτου» [Αποκ. 18, 2]).
Φεύγε λοιπόν την αμαρτία! Γιατί να οδεύεις διαρκώς από το κακό στο χειρότερο;
Χριστός ανέστη! Καλή, ευλογημένη εβδομάδα!
ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (11-17 ΜΑΪ. 2025)
(για τους εντοπίους)
- Την Δ΄Κυριακή από το Πάσχα (του Παραλύτου), 11-5-2025, των αγίων ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου, ώρα 7.00-10.00 π. μ.
- Την Τετάρτη, 14-5-2025, της Μεσοπεντηκοστής, ώρα 7.00-9.30 π. μ. Κατάλυση ιχθύος.
- Το Σάββατο, 17-5-2025, των αγίων αποστόλων Ανδρονίκου και Ιουνίας, ώρα 7.00-9.15 π.μ.
- Καθημερινά, ώρα 7.00-8.15 μ. μ., Θ΄ Ώρα-Εσπερινός-Μικρό Απόδειπνο-Χαιρετισμοί.
- Κάθε Τετάρτη, ώρα 6.00-7.00 μ. μ., Ιερά Εξομολόγηση. Άλλες ημέρες και ώρες με ραντεβού (τηλ. 6980 898 504).
