Είμαι ιδιαιτέρως θλιμμένος από την απώλεια ενός σπουδαίου συνεργάτη μου, του Βαγγέλη Τσάνη, ο οποίος χάθηκε πρόωρα. Με το Βαγγέλη Τσάνη είχα συνεργαστεί για δεκαετίες σε μια σειρά από έργα μου που εκπονήσαμε στην Πρέβεζα, στην Αθήνα, στη Σκύρο, και αλλού. Στην Πρέβεζα συνεργαστήκαμε και τις δύο φορές που στήσαμε την “Όπερα του Νερού και του Ονείρου”. Ο Βαγγέλης Τσάνης ήταν από τους πιο στενούς συνεργάτες μου, πάντοτε συνεργάσιμος, υπομονετικός, ευγενής, εξαιρετικός στη δουλειά του.
Υπήρξε άριστος οικογενειάρχης και σπουδαίος άνθρωπος. Λόγω της κατάστασής μου δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στην κηδεία του, όμως η καρδιά μου ήταν εκεί και τον συντρόφευε όπως με συντρόφευε κι εκείνος όλα αυτά τα χρόνια στις δημιουργίες μου. Μετά από 20 και πλέον χρόνια τον αποχαιρετώ με αυτά τα λίγα λόγια και θα τον θυμάμαι πάντοτε με αγάπη και ευγνωμοσύνη.
