Ένα ακόμη περίπτερο παλιάς εποχής, από αυτά που για δεκαετίες κοσμούσαν τις γειτονιές, στήριζαν οικογένειες και έγραφαν μικρές ανθρώπινες ιστορίες, απομακρύνθηκε το πρωΐ του Σαββάτου από την περιοχή του Γυμνασίου στον Άγιο Κωνσταντίνο Πρέβεζας, μπροστά από το παλιό τζαμί. Ένα περίπτερο που κουβαλούσε μνήμες από τη δεκαετία του ’50, όταν οι άδειες δίνονταν σε ανάπηρους πολέμου για να μπορέσουν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς. Ένα μικρό «φυλάκιο» της καθημερινότητας, που πέρασε από πολλούς ιδιοκτήτες – ανάμεσά τους και ο κ. Βραχνουλάς – και αγαπήθηκε από τους κατοίκους.
Χωρίς προειδοποίηση, εταιρεία περισυλλογής το σήκωσε και το απομάκρυνε από τον χώρο, με άγνωστο προορισμό. Κανείς δεν ξέρει αν μεταφέρθηκε για καταστροφή ή για αποθήκευση. Το μόνο βέβαιο είναι πως ακόμη ένα κομμάτι της αστικής μας μνήμης έσβησε αθόρυβα, αφήνοντας πίσω του ένα κενό – κυριολεκτικό και συναισθηματικό.
Τα περίπτερα αυτά δεν ήταν μόνο σημεία πώλησης. Ήταν σημεία συνάντησης, μικρές γωνιές φωτός μέσα στη νύχτα, ένας καθημερινός σταθμός για μαθητές, εργαζόμενους, ηλικιωμένους. Ήταν τα «μάτια» της γειτονιάς, που έβλεπαν γενιές να μεγαλώνουν, ανθρώπους να περνούν, ιστορίες να ξεκινούν και να τελειώνουν μπροστά τους. Κι όμως, σήμερα χάνονται ένα-ένα, εγκαταλελειμμένα, σκουριασμένα, αφημένα στην τύχη τους μέχρι να έρθει η μπουλντόζα ή το φορτηγό να τα εξαφανίσει.
Η απώλεια αυτού του περιπτέρου δεν είναι υπόθεση μόνο αισθητικής ή λειτουργικής σημασίας. Είναι μια υπενθύμιση πως αν δεν δράσουμε τώρα, αν δεν ενδιαφερθούμε να διασωθούν και να προστατευθούν, πολύ σύντομα η μνήμη της παλιάς Πρέβεζας θα υπάρχει μόνο σε φωτογραφίες και αφηγήσεις. Χρειάζεται άμεση μέριμνα, συνεργασία και διάθεση για διάσωση αυτού του κομματιού της ιστορίας μας.
Γιατί τα περίπτερα αυτά δεν είναι εγκαταλελειμμένες κατασκευές. Είναι αποτυπώματα μιας άλλης εποχής, κομμάτια της ταυτότητάς μας.
Μάλιστα το 2019 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πρέβεζας με επιστολή του ζητούσε την απομάκρυνση ή αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων περιπτέρων.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πρέβεζα είχε ήδη κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, στέλνοντας επιστολή στο Δήμο Πρέβεζας και στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, ζητώντας την απομάκρυνση ή αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων περιπτέρων.
Στην επιστολή αναφέρεται μεταξύ άλλων:
“Κύριε Διευθυντά,
Τα περίπτερα είναι μια ελληνική εμπορική πατέντα, η έναρξη λειτουργίας των οποίων άρχισε το 1897. Το 1922, με νόμο του τότε Υπουργείου Περίθαλψης, παραχωρήθηκαν στην Πανελλήνια Ένωση Τραυματιών Πολέμου 1912-1913.
Από το 2012 θεωρούνται δημοτική περιουσία: 70% ενοικιάζονται μέσω δημοπρασίας, 30% σε ΑΜΕΑ και πολύτεκνους.
Το 2015 υπήρχαν περίπου 12.500 περίπτερα και στατιστικά κλείνουν τρία την ημέρα.
Στην πόλη μας, παρά τη φθίνουσα ζήτηση, τοποθετήθηκαν νέα κελύφη που δεν λειτούργησαν ποτέ ή ελάχιστα.
Τα ασυντήρητα δημοτικά περίπτερα, με σπασμένες προθήκες, σχισμένες τέντες και μουτζούρες από σπρέι, αποτελούν πλέον μια ακόμη ασχήμια.
Προτείνουμε την απομάκρυνσή τους για τη βελτίωση της αισθητικής και της λειτουργικότητας των κοινόχρηστων χώρων, πριν από την τουριστική περίοδο.
Τα ενεργά περίπτερα ωστόσο πρέπει να παραμείνουν, γιατί η χρηστική τους παρουσία είναι δεδομένη και αποτελούν αποτυπώματα μιας άλλης εποχής που δίνει φυσιογνωμία στην πόλη.”
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Λογοθέτης
Η Γραμματέας: Άννα–Μαρία Σαρδελή
