Μια φωτογραφία και η ιδέα του μέλους του Συλλόγου μας Χρήστου Αραβαντινού ήταν η <ληξιαρχική πράξη γέννησης> της εικαστικής μας παρέμβασης και αισθητικής αναβάθμισης σε μια από τις πιο Πρεβεζάνικες <διευθύνσεις> που είχαν απομείνει ακόμη στον αστικό χάρτη της πόλης , τα <σκαλάκια>.
Ένα όμορφο ανηφορικό δρομάκι με σκαλοπάτια που γνώριζε τη χαρά της γειτονιάς <Τσαβαλοχώρι> και οδηγούσε τους κατοίκους του κατευθείαν στην αγκαλιά της αλμύρας και του αέρα της θάλασσας του ολοκάθαρου Αμβρακικού , ως τα μέσα της δεκαετίας του 1960 που άρχισε να κατασκευάζεται το νέο λιμάνι.
Τα <σκαλάκια> εξακολουθούν να είναι μια αποθήκη μνήμης και συναισθημάτων για κάθε Πρεβεζάνο . Ένα συστατικό από την παλιά ταυτότητα της περιοχής ,μαζί με το καφενείο του <Ράπτη> ,το <κουντρί>, τον Ανθόκηπο, του καφενείο του <Ρεμεντζά>, τα Πευκάκια , τη Βρυσούλα, τα δεμένα στο μώλο πριάρια, τα απλωμένα δίχτυα και τις σωρούς από τα χάβαρα συνθέτουν μια ακαταμάχητη πρώτη ύλη για ένα ταξίδι στο χρόνο και σε ξεχασμένες ιστορίες και σκιές δικών μας ανθρώπων.
Ένας κόσμος που αποσύρθηκε , αλλά δεν πρέπει να ξεχαστεί για πάντα.
Η ζωγραφιά <καθαρίζοντας χάβαρα στο λιμάνι της Πρέβεζας> είναι ένα μικρό τεύχος από την κοινωνιολογία της πόλης και ίσως οδηγός για παρόμοιες παρεμβάσεις και σε άλλες γειτονιές της από το Δήμο ή άλλες ομάδες συμπολιτών μας.
Στην πόλη μας έχουν μείνει αρκετοί ατμοσφαιρικοί δρόμοι και γωνιές φορτωμένες με ξεχωριστά νάματα της Πρεβεζάνικης ζωής.
Ένας από τους βασικούς στόχους του Δήμου έπρεπε να είναι η σύνδεση αυτών , με αρχαιολογικούς , ιστορικούς και κοινωνικούς κόμβους σε ενιαίες διαδρομές , με αποτέλεσμα ο πολιτισμός να διατρέχει την καθημερινότητα της πόλης ,για κατοίκους και επισκέπτες.
Μόνο μ’ αυτές τις διαδρομές , μέσα σ’ ένα καθαρό και νοικοκυρεμένο αστικό περιβάλλον , έχει την δυνατότητα κάποιος να καταλάβει μια πόλη.
Δυστυχώς όμως η Πρέβεζα, για χρόνια τώρα, ζει με ψευδαισθήσεις και έχοντας τις γειτονιές –βασικό κύτταρό της – σε κατάσταση ασφυξίας.
Και σ’ αυτή τη μικρή εικαστική παρέμβαση του Συλλόγου μας να ανακαλέσει μνήμες και κάθε περαστικός από τα <σκαλάκια> να αισθανθεί το πνεύμα του παρελθόντος , δεν είμαστε μόνοι μας.
Με απλόχερη διάθεση μας βοήθησαν και τους ευχαριστούμε δημόσια , οι συμπολίτες μας Β. Γιάπρος, Α. Σουλιώτης , Γ. Σιγγιρίδης, Δ. Καραμανίδης, Μ. Λαϊνάς , Α. Κυριαζής, Γ. Κουμπής,Ι. Τσανάκας, η εταιρεία ΑΧΕΡΩΝ ΜΠΕΤΟΝ και ο συνεταιρισμός Ελαιοχρωματιστών Άρτας- Πρέβεζας. Αφοπλιστικά πρόθυμη η γειτονιά με τις Σ. Καρτεζίνη, Β. Γαρτζούνη και τον Α. Χαλκή.
Η Δημοτική Αρχή δημιούργησε μια σκόνη ασυνέπειας στη δική της συμμετοχή και βοήθεια , αλλά τα λόγια και ο χρόνος που ξοδέψαμε μαζί της έφεραν τελικά μερικό αποτέλεσμα και το δικό της αποτύπωμα στον εγχείρημα.
Όσες εργασίες στο χώρο ανάλαβε ο Σύλλογός μας ακολούθησαν την νομιμότητα .
Το εικαστικό αποτέλεσμα ήταν του συμπολίτη μας Δ. Κοντού, που έχει τις ευχαριστίες μας.
Το Δ.Σ.
