Η εβδομάδα μπροστά μας (12-18 Σεπ. 2021) είναι κατάφορτη από μεγάλες εορτές, με σπουδαιότερη την εορτή του Σταυρού. Θα έχουμε το ακόλουθο λειτουργικό πρόγραμμα.
- Την Κυριακή προ της Υψώσεως, 12-9-2021, και απόδοση (κλείσιμο) της εορτής του Γενεθλίου της Θεοτόκου, ώρα 7.00-10.00 π. μ., Θεία Λειτουργία.
- Τη Δευτέρα βράδυ, 13-9-2021, παραμονή του Σταυρού, ώρα 7.00-9.00 περίπου μ. μ., Μέγας Εσπερινός και Χαιρετισμοί του Σταυρού, (μόνο στον ναό μας).
- Την Τρίτη, 14-9-2021, εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ώρα 7.00-10.00 περίπου π. μ., Θεία Λειτουργία και Ύψωση του Σταυρού. Ξηροφαγία (νηστεία αυστηρή, χωρίς λάδι).
- Την Τετάρτη, 15-9-2021, εορτή του αγίου Βησσαρίωνος, πολιούχου Φιλιππιάδας, και του αγίου Νικήτα, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία.
- Την Πέμπτη, 16-9-2021, εορτή της αγίας Ευφημίας, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία.
- Την Παρασκευή, 17-9-2021, εορτή της αγίας Σοφίας, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία.
- Το Σάββατο, 18-9-2021, εορτή του αγίου Ευμενίου και ημέρα των κεκοιμημένων, ώρα 7.00-9.30 π. μ., Θεία Λειτουργία.
- Κάθε απόγευμα, ώρα 7.00-8.15 μ. μ., Εσπερινός-Μικρό Απόδειπνο-Χαιρετισμοί.
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού έγινε για πρώτη φορά το 335 μ. Χ., όταν τον ανακάλυψε κατόπιν ανασκαφής στον Γολγοθά η αγία Ελένη και για δεύτερη φορά το 629 μ. Χ., όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος τον επανέφερε από την Περσία, όπου βρισκόταν ως λάφυρο, αφότου οι Πέρσες είχαν κατακτήσει και λεηλατήσει τους Αγίους Τόπους (613 μ. Χ.).
Η Εκκλησία υψώνει στις 14 Σεπτεμβρίου για προσκύνηση τον Σταυρό του Χριστού. Όχι τόσο για να θυμηθούμε τις σχετικές με την εύρεσή του ιστορικές συγκυρίες. Αλλά για να επανεκτιμήσουμε ξανά και ξανά την τεράστια σημασία του Σταυρού στη ζωή μας. Ο Χριστός έπαθε πάνω στον Σταυρό για κάποιο σημαντικό λόγο. Για να αποκτήσει το πρώην ατιμωτικό ξύλο τη δική του θεϊκή, λυτρωτική και ζωοποιό δύναμη. Και να γίνει στο εξής «αήττητον όπλον κατά του διαβόλου». Με τη Σταύρωσή του ο Χριστός αφάνισε την ανθρωπόλεθρο δύναμη του αρχαίου όφεως, που φρίττει και τρέμει πλέον προ του Σταυρού, «μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν».
Την ακαταμάχητη αυτή δύναμη του Σταυρού ο Χριστός την έβαλε στα χέρια μας.
Στο βιβλίο «Ο γκουρού, ο νέος και ο γέροντας Παΐσιος» διαβάζουμε, ότι ένας νέος πήγε στην Ινδία αναζητώντας την αλήθεια στον Ινδουϊσμό. Εκεί συνάντησε έναν πνευματικό δάσκαλο (γκουρού), που όλοι τον προσκυνούσαν ως «σαρκωμένο θεό». Μάλιστα απαιτούσε ο ίδιος την προσκύνησή του!!!. Ο νέος με την παρέα του αρνήθηκαν να τον προσκυνήσουν. Έγιναν ανεπιθύμητοι εκεί και τους ζητήθηκε να φύγουν. Ο νέος βρέθηκε σε δίλημμα. Δεν ήθελε να φύγει πριν καταλήξει κάπου στις αναζητήσεις του. Ζήτησε να ξαναδεί τον γκουρού και με τα πολλά το πέτυχε.
Διηγείται ο ίδιος: «Καθώς έμπαινα στην αυλή του, έκανα τον Σταυρό μου και ζήτησα βοήθεια από τον Θεό. Δεν ξέρω τί μου έκανε από μακριά, αλλά το μυαλό μου δεν λειτουργούσε καλά. Κάπως σαν να …έφυγε. Βρέθηκα να προχωρώ προς το μέρος του. Όταν έφτασα στα δύο μέτρα, με κοίταξε άγρια… φοβισμένα… και με αηδία. Μάζεψε τα πόδια του και έστρεψε το πρόσωπό του στο πλάι, σαν να μην ήθελε να με δει, σαν να με φοβόταν, σαν να με σιχαινόταν και στρίγγλισε δυνατά. “Φύγε!” Τα έχασα ακόμη πιο πολύ. Κοίταξα με απορία. “Φύγε!” στρίγγλισε δυνατότερα. “Μόνο μια ερώτηση”, είπα. “Δεν έχει ερωτήσεις εδώ. Φύγε!” Έκανα μεταβολή και έφυγα ζαλισμένος. Ήμουν γεμάτος απορία. Τί συμπεριφορά ήταν αυτή;
Συνάντησα τις φίλες μου τυχαία, βγαίνοντας από την αυλόπορτά του. Οι φίλες μου ήταν φεμινίστριες. Με τον Χριστιανισμό είχαν εχθρικές μάλλον σχέσεις, ενώ έβλεπαν με κάποια θετική διάθεση τα διάφορα περί τη γιόγκα και τη μαγεία. Γι’ αυτό μου έκανε εντύπωση η διαπίστωση που έκανε μία από αυτές: “Καλέ, τί ήταν αυτός;…Πέσε και προσκύνησέ με!…Ενώ η δικιά μας η θρησκεία είναι γλυκιά. Αυτός είχε μια αγριίλα”!»
Γιατί φοβάται και ταράζεται τόσο ο δαίμονας μπροστά στον Σταυρό;
Καλή εβδομάδα!
