Η πρωτοεμφανιζόμενη ποιήτρια Σπυριδούλα Γεωργοκίτσου συνομιλεί με τον Μίλτο Γήτα

Η Σπυριδούλα Γεωργοκίτσου γεννήθηκε το 1992 στην Πρέβεζα. Είναι φιλόλογος και ιδιοκτήτρια φροντιστηρίου μέσης εκπαίδευσης και με την λογοτεχνία ασχολείται από τα μαθητικά της χρόνια. Ποιήματα και πεζά της δημοσιεύονται κατά καιρούς σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες και έχουν συμπεριληφθεί σε ομαδικές ποιητικές συλλογές. Έχει λάβει διακρίσεις σε πανελλήνιους διαγωνισμούς, μεταξύ αυτών το 1ο βραβείο στην κατηγορία σατυρική ποίηση, το 3ο βραβείο στον ελεύθερο στίχο και επαίνους για την έμμετρη ποίηση και τα σονέτα της. Το 2019 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πηγή η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Αντιθέσεις».

Πως και γιατί συναντήθηκες με την ποίηση;

Από τα πρώτα κιόλας γυμνασιακά μου χρόνια είχα πάρει την απόφαση να ασχοληθώ με την επιστήμη της φιλολογίας και έκτοτε στράφηκα, σχεδόν κατά αποκλειστικότητα, στα θεωρητικά μαθήματα. Η λογοτεχνία ήταν ένα από τα αγαπημένα μου και ξεκίνησα δειλά δειλά να διαβάζω τα πρώτα μου λογοτεχνικά βιβλία. Είχα σπουδαίες καθηγήτριες που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία της τωρινής μου ψυχοσύνθεσης και με ώθησαν στην ανάγνωση. Έπειτα, σχεδόν αυθόρμητα και πηγαία, ασχολήθηκα και με την συγγραφή ποιημάτων.

Τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε αρχικά και τι σε εμπνέει σήμερα;

Πρωταρχική πηγή έμπνευσης για εμένα ήταν και είναι η κοινωνία και ο άνθρωπος. Εμπνέομαι από όσα ζω και αφουγκράζομαι. Κάθε τι που αισθανθώ ή με προβληματίσει το αποδίδω με ποιητικό τρόπο στα χαρτιά μου.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να εκδώσεις την πρώτη σου ποιητική συλλογή και γιατί;

Η ποιητική μου συλλογή εκδόθηκε το καλοκαίρι του 2019 και ομολογώ πως δεν συνάντησα ιδιαίτερες δυσκολίες στην πορεία έκδοσής της. Το κλειδί είναι η πίστη τόσο στο έργο, όσο και στον εαυτό σου, καθώς και η αυθεντικότητα.

Και γιατί «Αντιθέσεις»;

Είμαι εκ φύσεως και εκ πεποιθήσεως αντιθετική προσωπικότητα. Κατακλύζομαι από συνεχείς εσωτερικές αντιθέσεις. Προτιμώ τα άκρα. Το απόλυτο ή το τίποτα. Θα έλεγα πως ασπάζομαι την πυθαγόρεια φιλοσοφία και την άποψη πως πάνω σε δέκα ζεύγη αντιθέτων συντελείται η απόλυτη αρμονία του κόσμου. Στα ποιήματά μου «παίζω» συχνά με λεκτικά αντιθετικά ζεύγη. Τέλος, ο τίτλος οφείλεται και στο ομώνυμο ποίημα που συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο και είναι ένα από τα αγαπημένα μου.

Ποιες αντιθέσεις παρατηρείς γύρω σου και ποιες σε εσένα;

Στην κοινωνία που ζούμε παρατηρούμε δυστυχώς, περισσότερες ανισότητες και αντιφάσεις, παρά αντιθέσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εντείνονται ζητήματα κοινωνικής παθογένειας και να παραλύει η κοινωνική συνοχή και αρμονία. Σαφώς και δεν με αφήνουν ανεπηρέαστη, μα μέσα μου υπάρχει χώρος μόνο για αντιθέσεις κι όχι για αντιφάσεις.

Και τελικά τι πιστεύεις πως είναι ποίηση;

Η ποίηση είναι δημιουργία και τρόπος έκφρασης. Πολλοί προσπαθούν, μάταια, να της δώσουν έναν ορισμό, με βερμπαλιστικό και πομπώδες ύφος, αλλά θαρρώ πως Εκείνη δεν τον έχει ανάγκη. Για’ μένα η ποίηση είναι τρόπος ζωής. Όπως λέω πολύ συχνά, σκέφτομαι ποιητικά, ζω ποιητικά, εργάζομαι ποιητικά, με ό, τι αυτό συνεπάγεται.

Οι δικοί σου άνθρωποι, οι φίλοι σου πως αντέδρασαν στο άκουσμα τις πρώτης σου ποιητικής συλλογής;

Οι οικείοι μου πάντα γνώριζαν την αγάπη που είχα για την ποίηση και με ενθάρρυναν να συνεχίσω και να προχωρήσω στην πρώτη μου έκδοση. Οι φίλοι και η οικογένειά μου είναι πάντα δίπλα μου. Όταν, για παράδειγμα, γράφω ένα καινούριο ποίημα, δεν διστάζω να τους τηλεφωνήσω, να τους το διαβάσω και να μου μεταφέρουν κι εκείνοι το αίσθημα που αυτό τους απέπνευσε. Παίρνω δύναμη από όσους πιστεύουν σε εμένα και με αυτή πορεύομαι και θέτω υψηλότερους στόχους!

Πως αντιδράς σε μια θετική και σε μια αρνητική κριτική;

Μου αρέσει η κριτική, καθώς όσοι προβούν σε αυτή σημαίνει πως έχουν νου και διευρυμένη σκέψη. Συντάσσομαι την άποψη του Μανόλη Αναγνωστάκη «Κρίνε για να κριθείς», όπως διατυπώνεται στον «Επίλογό» του. Οι θετικές κριτικές μου δίνουν δύναμη και ικανοποίηση. Χαίρομαι όταν καταφέρνει να με νιώσει και να με αισθανθεί ο αναγνώστης μόνο μέσα από τους στίχους μου. Οι αρνητικές κριτικές είναι κι αυτές μέρος της έκθεσης και της δημόσιας προβολής. Προς το παρόν δεν έχω οσφριστεί κάποια, είναι η αλήθεια, μα είμαι απόλυτα σίγουρη πως δεν θα με επηρεάσουν, μονάχα θα με καλυτερεύσουν.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου ποιητές και γιατί;

Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ είναι η αγαπημένη μου ποιήτρια και η γραφή της με έχει επηρεάσει πρωταρχικά ως άνθρωπο κι έπειτα ως ποιήτρια. Είχα την χαρά να την γνωρίσω, να ανταλλάξουμε απόψεις, να της διαβάσω κάποια ποιήματα του βιβλίου μου, πριν αυτό κυκλοφορήσει και να ακούσω τις συμβουλές και τις ευχές της. Ο λόγος της είναι βαθύς, ουσιαστικός και απόλυτα συναισθηματικός. Ένας συνδυασμός, θαύμα! Θα ήταν παράλειψή μου, αν δεν ανέφερα τον Καρυωτάκη, το έργο του οποίου ήταν καθοριστικό για την διάπλαση της προσωπικότητάς μου.

Το γεγονός ότι είσαι φιλόλογος θεωρείς πως επηρέασε τον τρόπο που γράφεις ή ακόμη κι ότι γράφεις;

Φυσικά! Όπως προανέφερα, η απόφασή μου να ασχοληθώ με την επιστήμη της Φιλολογίας ήταν απόλυτα καθοριστική! Οι σπουδές μου και η ειδίκευσή μου στην Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία, καθώς και οι καθηγητές που είχαν την τιμή να έχω στα μαθητικά και φοιτητικά χρόνια με στιγμάτισαν. Ορισμένες φορές δεν μπορώ να αποβάλω την «φιλολογική» μου ταυτότητα κατά την συγγραφή και συχνά χρησιμοποιώ συναφή ορολογία. Οι χρόνοι, οι εγκλίσεις και διάφοροι άλλοι γραμματικοί και συντακτικοί τύποι προσωποποιούνται και γίνονται οικείοι ακόμη και σε εκείνους τους αναγνώστες που δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με αυτά.

Οι μαθητές σου τι λένε για τα ποιήματα σου και για την ποιητική σου συλλογή;

Με τους μαθητές μου έχω ιδιαίτερη σχέση, είναι για μένα η δεύτερη οικογένειά μου. Είναι πάντα δίπλα μου και με ενθαρρύνουν. Ήταν δίπλα μου από την στιγμή που προετοίμαζα την έκδοση, μέχρι και την παρουσίαση του βιβλίου μου. Είναι δίπλα μου καθημερινά, όταν καμιά φορά σταματάω το μάθημα να τους διαβάσω στίχους σπουδαίων ποιητών που συνάδουν με το περιεχόμενο του μαθήματος, αλλά και όταν μου έρχεται ξαφνικά κάποια ιδέα και διακόπτω να την γράψω. Πολλά ποιήματα τα έχουν ακούσει πριν δημοσιευθούν και εκτιμώ απίστευτα την γνώμη τους. Κινούμαστε στο ίδιο μήκος κύματος κι αυτό για μένα είναι ευτυχία. Προσπαθώ να τους ενθαρρύνω να δημιουργούν, να πιστεύουν στις δυνάμεις τους και τους θαυμάζω για τις διακρίσεις που έχουν σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, οι οποίες είναι πάνω από σαράντα!

Υπάρχει χώρος για ποιητές και ποίηση στη σύγχρονη Ελλάδα;

Υπάρχει, και μάλιστα αρκετός. Βλέπουμε συνεχώς να αναδύονται νέοι ποιητές και ορισμένοι από αυτούς με πραγματικά σπουδαίο ταλέντο. Βέβαια, αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει είναι πως έχει μειωθεί το αναγνωστικό κοινό, ειδικότερα των νέων ποιητών.

Οι νέοι άνθρωποι σήμερα διαβάζουν βιβλία; Η πανδημία έφερε πιστεύεις τον κόσμο πιο κοντά στα βιβλία ή όχι;

Το βιβλίο έχει έναν φοβερό ανταγωνιστή, το διαδίκτυο και κυρίως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το ποσοστό των αναγνωστών στην χώρα μας είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη, με μόλις 1 στους 10 νέους να στρέφεται σε αυτό. Η πανδημία ενίσχυσε τους δεσμούς των ανθρώπων με το βιβλίο. Μα το κρίσιμο στοίχημα θα δοθεί μετά το πέρας αυτής. Πόσοι, άραγε, θα διατηρήσουν αυτή την μορφή γνήσιας ψυχαγωγίας;

Πως θα μας περιέγραφες τον εαυτό σου με 5 λέξεις;

Δυναμική, υπομονετική, αυτόνομη, συναισθηματική, δημιουργική

Πως θα χαρακτήριζες την ποίηση σου με λίγα λόγια;

Η ποίηση μου είναι τρίπτυχη. Το πρώτο μέρος αφορά τα ποιήματα ποιητικής. Ποιήματα δηλαδή, που σχετίζονται με την ίδια την τέχνη και τον τρόπο δημιουργίας της, αλλά και ποιήματα «συνομιλίες» με άλλους ποιητές. Τα κοινωνικά αποτελούν το δεύτερο μέρος. Θέματα κοινωνικής ανισότητας, φτώχιας και προσφυγιάς, με προβληματίζουν συνεχώς και προσπαθώ να διατυπώνω την θέση μου επ’ αυτών ποιητικά. Τέλος, τα ερωτικά ποιήματα αποτελούν μεγάλο τμήμα τόσο του βιβλίου, όσο και του έργου μου.

Σε μια φανταστική ερώτηση, θα ήθελα να μου πεις σε ποια εποχή του παρελθόντος θα ήθελες να ζεις και γιατί;

Η αλήθεια είναι πως το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό. Η πρώτη μου σκέψη είναι πως θα ήθελα να τηλεμεταφερθώ στην εποχή των χίπις, εκεί γύρω στο ’65, μα ίσως πολιτικά αυτή η δεκαετία ήταν κι από τις χειρότερες στην χώρα μας. Με μια δεύτερη σκέψη, λοιπόν, θα προτιμούσα να ζήσω τα πιο παραγωγικά μου χρόνια, την δεκαετία που γεννήθηκα, την δεκαετία του ’90. Δεν το λέτε και μακρινό παρελθόν, αλλά σίγουρα αποτέλεσε μία περίοδο που οι άνθρωποι μπορούσαν να δημιουργούν και να ονειρεύονται, χωρίς τα άγχη που έχουν σήμερα λόγω οικονομικής, πολιτικής και υγειονομικής κρίσης.

Αυτή την περίοδο γράφεις;

Γράφω συνεχώς. Σημειώνω πάντα τις ιδέες μου και όποτε ολοκληρώσω κάτι μέσα στο μυαλό μου το περνάω κατευθείαν στο χαρτί!

Μίλησε μου λίγο για τη συμμετοχή σου σε ποιητικούς διαγωνισμούς και για τις βραβεύσεις σου;

Το 2020 ήταν μια καλή χρονιά για εμένα και το λογοτεχνικό μου έργο. Για πρώτη φορά έλαβα μέρος σε Πανελλήνιους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς και συνολικά μέσα στο έτος απέσπασα 17 διακρίσεις. Ήταν μία πρόκληση, είδα το όριά μου και δοκιμάστηκα σε νέα είδη. Συγκεκριμένα, μετά τα δύο Α΄ Βραβεία στην σατιρική ποίηση, ήρθα σε μεγαλύτερη τριβή μαζί της και ανακάλυψα πόσο πολύ μου κεντρίζει το ενδιαφέρον!

Ποια είναι τα επόμενα λογοτεχνικά σου σχέδια;

Προς το παρόν θέλω να αφήσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή, τις «Αντιθέσεις» να ανοίξει κι άλλο τα φτερά της στον λογοτεχνικό αέρα. Όταν νιώσω πως είναι η κατάλληλη στιγμή, θα προβώ και στην έκδοση του δεύτερου βιβλίου μου, το οποίο είναι σχεδόν έτοιμο!

Ποιον στίχο σου θα μας αφιέρωνες κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη;

Νομίζω πως θα αδικήσω ένα ποίημα αν απομονώσω κάποιο στίχο, αλλά έχω έντονα στο μυαλό μου αυτές τις μέρες δυο στίχους από ένα ποίημα που θα βρίσκεται στο δεύτερο βιβλίο με τίτλο «Γυναίκες», «Οι γυναίκες στα ποιήματά μου τολμούν. Αλλιώς θα ‘μεναν αγέννητα τόσα ποιήματα, τόσες λέξεις νεκρές».

Πηγή: bookia.gr